వర్తమానం
- తెలకపల్లి రవి
లడ్డాఖ్‌ సరిహద్దులలో భారత చైనా ఘర్షణ, సైనికుల మృతి అత్యంత దురదృష్టకరమైన పరిణామం. అందులోనూ 45 ఏళ్ల తర్వాత ఇలాటి ఘటన సంభవించడం, మృతి చెందిన భారతీయ సైనికులలో తెలుగువాడైన కర్నల్‌ సంతోష్‌ కూడా వుండటం మరింత ఉద్వేగానికి కారణం కావడం సహజం.
శుక్రవారం జరిగిన అఖిలపక్ష సమావేశంలోనూ అన్ని పార్టీలనేతలూ దేశం తరపున వారికి జోహార్లు సమర్పించారు. ఇలాటి ఉద్రిక్తతల నేపథ్యంలో మన మీడియా కథనాలు, చర్చలూ వివిధ రకాల విశ్లేషణలు, విద్వేష పూరితమైన పిలుపులూ ఎప్పుడూ చూస్తున్నవే. మరోవైపున చైనా సైన్యం దగ్గర భారత సైనికులు బందీలుగా వున్నారని వచ్చిన వార్తలను ఉభయ దేశాలూ తోసిఉచ్చాయి.అలాగే మీడియాలోనూ సోషల్‌ మీడియాలోనూ కొన్ని శక్తులు సంస్థలూ నాయకులూ చేసిన చేస్తున్న అవాంఛనీయమైన హడావుడి అఖిలపక్షంలో కనిపించకపోవడం గమనించదగ్గది
స్వయంగా ప్రధాని నరేంద్ర మోడీ ఏర్పాటు చేసిన సమావేశంలో సరిహద్దు ఘర్షణలను ఉద్రిక్తతలను సంప్రదింపుల ద్వారా పరిష్కరించుకోవాలని ఏకాభిప్రాయం వ్యక్తం కావడం హర్షించదగింది. ఇప్పటికే ఇరు దేశాల
ఉన్నత స్థాయి చర్చలలో కుదిరిన అవగాహనకు సంబంధించిన వాక్యాలను సిపిఎం ప్రధాన కార్యదర్శి సీతారాం ఏచూరి ఉటంకించారు. భారత ప్రభుత్వం ఈ విధానం తీసుకున్నందున తాము మద్దతు చెబుతున్నామని సీతారాం ఏచూరి సిపిఎం తరపున చేసిన వ్యాఖ్యలు ఈ కీలక ఘట్టంలో అర్థవంతమైనవి. చైనా సైనికులు మన భూభాగంలోకి చొచ్చుకు రాలేదని మోడీ స్పష్టంగా చెప్పారు. ఇదే సమావేశంలో పాల్గొన్న కాంగ్రెస్‌ అద్యక్షురాలు సోనియాగాంధీ వారెలా మన భూభాగంలోకి చొచ్చుకు వచ్చారు? నిఘా వైఫల్యం వుందా? తదిరత ప్రశ్నలు వేశారు. ఇక రాహుల్‌ గాంధీ ట్విట్టర్‌లో చైనాకు ఎంత ధైర్యం; ఎలా వచ్చారు? తదితర ప్రశ్నలు కొనసాగిస్తూనే వున్నారు. రక్షణ మంత్రి రాజ్‌నాథ్‌ సింగ్‌ సంప్రదింపుల ద్వారా ఉద్రిక్తతలు ఉపశమనం కోసం కృషి చేస్తున్నట్టు ఈ సమావేశం ముందుచేసిన ప్రకటనపైనా రాహుల్‌ ఇలాగే దాడి చేశారు.
కుటిల ప్రచారాల బండారం
మరోవైపున సంఘ పరివార్‌ భావజాలాన్ని సమర్తించే మీడియా సంస్థలూ వ్యాఖ్యాతలూ కూడా ఇరుదేశాల మధ్య శాంతిని పెంచేందుకు గాక ద్వేషాన్ని గుమ్మరించేందుకు పోటీపడి కథనాలు గుప్పించడం జరుగుతోంది. యుద్ధం వచ్చేసినట్టే కొంతమంది కథలు ప్రసారం చేశారు. అఖిలపక్షంలో మోడీ వ్యాఖ్యల తర్వాత కూడా ఈ తరహా కవ్వింపు కథనాలు ఆగలేదు. చైనా నేతల చిత్రాలు పతాకాలు దగ్ధం చేయడం, చైనా సరుకులు బహిష్కరించాలని పిలుపులూ కొనసాగుతూనే వున్నాయి. రైల్వేలతో సహా భారత ప్రభుత్వ రంగ సంస్థలు చైనాతో కుదర్చుకున్న ఒప్పందాలను రద్దు చేసుకున్నట్టు చెబుతున్నాయి. టిక్‌టాక్‌తో సహా చైనా యాప్‌లను నిషేధిస్తున్నట్టు మరికొన్ని ప్రకటనలు వచ్చాయి. కాని మోడీ ప్రభుత్వ అధికారిక విధానానికి బయిట జరుగుతున్న ఈ ప్రహసనాలకు పొంతన లేదని మాత్రం చెప్పకతప్పదు. హైదరాబాద్‌ సమీపంలోని దిండిగల్‌లో భారత వైమానిక దళ కేంద్రంలో ఎయిర్‌ చీప్‌ మార్షల్‌ మాట్లాడుతూ దేశ రక్షణకు సర్వసన్నద్ధంగా వున్నామని చెప్పడం దీనితో కలిసింది. కొద్ది వారాల కిందట చైనా అధ్యక్షుడు సైనిక కమిషన్‌ చైర్మన్‌ సీ జింగ్‌పింగ్‌ దళాలనుద్దేశించి ప్రసంగిస్తూ పోరాటానికి సిద్ధంగా వుండాలని అంటే యుద్ధానికి సిద్ధంగా వుండాలని పిలుపునిచ్చారని కథలు నడిచాయి. చైనా దానిపై స్పష్టమైన వివరణ ఇచ్చాక అవన్నీ వెనక్కుపోయాయి. కరోనా వైరస్‌కు సంబంధించి అమెరికా అధ్యక్షుడు ట్రంప్‌ చైనాపై ద్వేషాన్ని పెంచే ప్రచారం చేస్తే మన దేశంలోనూ అలాటి శక్తులు గొంతు కలిపాయి. చైనా నుంచి పెట్టుబడులు పెద్ద ఎత్తున తరలి వచ్చేస్తాయనీ వాటిని మన దేశంలోకి రప్పించుకోవాలని మరో ప్రచార ప్రహసనం నడిచింది. వాస్తవానికి చైనా నుంచి ఆ స్థాయిలో తరలిందీ లేదు. ఆ వచ్చినవి ఆగేయాసియాకు వెళ్లాయి గాని ఇండియాకు రావడం నామమాత్రంగానే జరిగింది. చైనాతో వాణిజ్యంలో భారీ మైనస్‌లో వున్న అమెరికా కరోనాను సాకుగా చేసుకుని ప్రతికూల చర్యలు తీసుకుంటూ ఇండియాను తనతో చేర్చుకోవాలని పాచికలు పన్నింది. ఆఖరుకు చైనాకు వ్యతిరేకంగా భారత దేశాన్ని బలపరుస్తానని బూటకపు ఆశలకు ప్రయత్నించింది. కాని నమస్తే ట్రంప్‌తో సహా చాలా విధాల అమెరికాకు లోబడిపోతున్న ఇండియా కరోనాపై షాంఘై గ్రూపు చర్చలకు కూడా హాజరైంది.
అవకాశవాదం హానికరం
పాలకపార్టీలెప్పుడూ ఏ సమస్యనైనా స్వప్రయోజనాలకు ఉపయోగించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాయి. జాతీయ వాదాన్ని కూడా పాచికగా వాడుతుంటాయి. ఈ విషయంలో బిజెపి ప్రత్యేకించి మోడీ ప్రభుత్వం రెండాకులు ఎక్కువే చదివాయి. ఎన్నికల తరుణంలోనే సరిహద్దు ప్రజ్వలనలు సైనిక కార్యకలాపాలు చాలా కాలంగా చూస్తున్నాం. పురాతన నాగరికత వేల ఏళ్ల సంబంధాలు గల భారత చైనాల మధ్య సత్సంబంధాలు ఒక చారిత్రిక వాస్తవం. దానికి చాలా
ఉదాహరణలున్నాయి. హిందీ చీనీ భారు భారు నినాదాల తర్వాత 1962లో సాయుధ ఘర్షణ కూడా నిజమే. ఆ సమయంలో చైనా వ్యతిరేకతనూ దానితో పాటే కమ్యూనిస్టు వ్యతిరేకతను రెచ్చగొట్టడానికి అప్పటి కాంగ్రెస్‌ జనసంఫ్‌ు వంటి పార్టీలు చాలా ప్రయత్నం చేశాయి. సిపిఎం నాయకత్వాన్ని ప్రత్యేకంగా లక్ష్యంగా చేసుకుని జైళ్లపాలు చేశాయి. 3800 కిమీ ఉమ్మడి సరిహద్దు గల ఈ రెండు గొప్ప దేశాలు చరిత్ర నుంచి సంక్రమించిన సరిహద్దు వివాదాన్ని సంప్రదింపుల ద్వారా పరిష్కరించుకోవాలని మాత్రమే సిపిఎం అప్పుడూ ఇప్పుడూ చెబుతున్న మాట. మిగిలిన పార్టీలు ప్రభుత్వంలో వుంటే ఒకటి ప్రతిపక్షంలో వుంటే ఒకటి మాట్టాడుతుంటాయి. ఇప్పుడు ఇంత వీరోచిత ట్వీట్లు చేస్తున్న రాహుల్‌గాంధీ నానమ్మ ఇందిరాగాంధీయే 1976లో అది కూడా తనకు ఎదురు లేని ఎమర్జన్సీ కాలంలో చైనాతో సంబంధాలు పూర్తిస్థాయిలో పునరుద్ధరించారు. మోడీ కి ముందు ప్రధానిగా పనిచేసిన బిజెపి నేత వాజ్‌పేయి ఆ తర్వాత చైనా వెళ్లిన తొలి విదేశాంగ మంత్రి! రాజీవ్‌, పివి, వాజ్‌పేయి, మన్మోహన్‌, మోడీ ఎవరు ప్రధానిగా వున్నా చైనాతో సంప్రదింపుల క్రమం కొనసాగిస్తూన్నారు. సరిహద్దు కమిషన్లు నిరంతరం చర్చించుకుంటూనే వుంటాయి.
చరిత్ర వారసత్వం విజ్ఞతతో పరిష్కారం
ప్రపంచంలో చాలా దేశాలను ఆక్రమించుకుని పాలించిన, అనేక చోట్ల విభజించి ఇష్టానుసారం గీతలు గీసిన బ్రిటిష్‌ సామ్రాజ్యవాదులు సరిహద్దులను సంక్లిష్టం చేశారు. చరిత్ర వారసత్వంగా చాలా దేశాల మధ్య ఇలాటి వివాదాలు కొనసాగుతూనే వున్నాయి. ఏ దేశానికి ఆ దేశం తన వాదనే సరైందని అనుకోవచ్చు. వీటిలో ఏదో ఒక పక్షం మాట నెగ్గడం లేదా యుద్ధంతో పరిష్కరించుకోవడం కుదిరేపని కాదు. పరస్పర సంప్రదింపులతో పట్టువిడుపులతో పరిష్కరించుకోవాలసిందే. అది సాధ్యమయ్యేవరకూ ఉద్రిక్తతలు పెంచుకోకుండా చూసుకోవడం అనివార్యం. ఇప్పుడు నేపాల్‌తోనూ అలాటి వివాదమే పెరుగుతున్నది. దాన్ని కూడా చైనాతో ముడిపెట్టి మాట్లాడటం జరుగుతున్నది. పాకిస్థాన్‌తో చైనా సాన్నిహిత్యం కూడా చారిత్రిక వాస్తవం. ఈ విషయాలలో భారత చైనాల వాదనలు భిన్నంగానే వుంటాయి. చైనా మీడియాలోనూ, దౌత్య వర్గాలలోనూ విమర్శలూ ఆరోపణలు కనిపిస్తుంటాయి. కాని చైనా పాకిస్తాన్‌లను ఒకేగాట కట్టి వారిలాగానే వీరూ బాధ్యతా రహితంగా ప్రవర్తించినట్టు భారత ప్రభుత్వం ఆరోపించలేదు. 45 ఏళ్లుగా భారత చైనాల మధ్య సాయుధ ఘర్షణ జరగకపోవడం కాదనలేని వాస్తవం. ఇండియాలో అరుణాచల్‌ప్రదేశ్‌, లడాక్‌, సిక్కిం వంటి ప్రదేశాలపై అలాగే దలైలామాకు ఆశ్రయం ఇవ్వడంపై చైనా భిన్నాభిప్రాయాలతో వుంటుంది. పాక్‌ ఆక్రమిత కాశ్మీర్‌లో చైనా నిర్మాణాలు టిబెట్‌ ప్రతిపత్తి వంటి విషయాలలో ఇండియా భిన్నంగా వుంటుంది. రెండు దేశాల రాజకీయ పాలనా వ్యవస్థలు కూడా భిన్నమైనవి. అయినా జనాభాలో అతిపెద్దవైన ఈ రెండు ఇరుగుపొరుగు దేశాలు సత్సంబంధాలు కాపాడుకోవడం ఆసియాలోనూ మొత్తం ప్రపంచంలోనూ కూడా శాంతికి ఎంతైనా దోహదకరం. ఇండియా చైనా రష్యా ఒకటిగా వ్యవహరిస్తే సామ్రాజ్యవాదుల ఆటలు సాగబోవని లెనిన్‌ ఏనాడో చెప్పిన మాట. సోవియట్‌ విచ్చిన్నం తర్వాత పరిస్థితులు చాలా మారినా అమెరికాతో ఇండియా రష్యా సాన్నిహిత్యం పెరిగినా స్థూలంగా ఈ మూడు దేశాలకు తమ ప్రాధాన్యత వుండనే వుంది. ఈ పొందికను దెబ్బతీయాలన్నది అమెరికా వ్యూహం. భారత దేశంలోని పాలక వర్గాల అభివృద్ధి నిరోధకుల ఆశ. ఇప్పుడు చైనా సరుకుల బహిష్కరణ వంటి నినాదాల సారాంశం అదే. వూరూరా వెలసిన చైనా బజార్‌లు, చైనా ఫుడ్‌ సెంటర్లను ఆపడం నిజంగా సాధ్యమయ్యేదేనా? చౌకగా ఉపయోగకరంగా అవి లభిస్తుంటే వ్యాపారులు వినియోగదార్లు కూడా ఎలా బహిష్కరిస్తారు? గనులు రక్షణ విమానాలు అన్ని రంగాల్లోకి విదేశీపెట్టుబడులను పిలిచి పీట వేస్తున్న మనం చైనాను మాత్రం పూర్తిగా ఎలా ఆపగలం? కనుక తాత్కాలిక సమస్యలు వచ్చినా దీర్ఘకాలిక శాంతిని కాపాడుకోవడం ఉభయులకూ ప్రయోజనకరం. ఇప్పుడు గాల్వాన్‌ లోయలోనూ ఇరు పక్షాలు ఉపసంహరణపై అంగీకారానికి రావడం ఉపశమనానికి బాట వేస్తుందని ఆశిద్దాం. వాస్తవాధీన రేఖపైనా ఇదే రీతిలో అవగాహనకు రావడానికి ప్రయత్నాలు కొనసాగవలసిందే. ఉద్దేశపూర్వకమైన ఉన్మాద ప్రచారాలను తోసిపుచ్చుదాం.