కథ
- మహీధర శేషారత్నం - 9989018569
''అమ్మా!'' అనబోయిన పెదాల్ని బలిష్ఠమైన చేతులు నొక్కేసాయి. పెదాలు పలకలేకబోయిన పదాల్ని కళ్ళు పలికాయి. అలా పలుకుతూనే నిలిచిపోయిన ఆ కళ్ళు నెలరోజులుగా సావిత్రిని వెంటాడుతూనే ఉన్నాయి.
రంగారావు మీద చెయ్యి వేసినప్పుడల్లా అమ్మూ అని పిలిచే పాప ముఖం కళ్ళముందు కదలాడి తోసేస్తోంది.
''థూ! నీయవ్వ. చేసిందంతా చేసి ఈ యవ్వారం ఏందే!'' అని రంగారావు విసుక్కుంటున్నాడు.
ఎవరికీ తెలియని ఈ రహస్యం మనసును గుచ్చి గుచ్చి చంపుతోంది. గదిలో ఏ మూలనుంచో పాప పెద్ద పెద్ద కళ్ళతో నోట్లో వేలేసుకుని చూస్తున్నట్లే ఉంది. పిలుస్తున్నట్లే ఉంది.
''ఏందే! పోయినోళ్ళతోపాటు మనమూ పోతామా ఏంది?'' అని చుట్టుపక్కల వాళ్ళు ఓదారుస్తుంటే కడుపులో గడ్డపార దిగేసినట్టు వుంది. బండరాయి గుండెల మీద ఎత్తి పడేసినట్టు ఉంది. కక్కొచ్చి నట్టుంది.
ఏ సుఖంకోసం రంగారావుని దగ్గరకు రానిచ్చిందో ఆ సుఖం అంటే అసహ్యం వేస్తోంది. ఇంతకళ్ళు మూసుకుపోయి ఈ పని ఎలా చేసింది? రంగారావు నోరు నొక్కుతుంటే గింజుకుంటున్న ఆ లేత శరీరం చూసిన బేలచూపులు తనను తినేస్తున్నాయి.
చీకట్లో గోడవార కొంగు పరుచుకు పడుకున్న సావిత్రికి ఏదో మెత్తగా తగలినట్లైంది. ఎవరో తనను తాకినట్టైంది.
- రాచపాళెం చంద్రశేఖర రెడ్డి - 9440222117
