సాహిత్య ప్రస్థానం జూలై 2018

ధూళిపూడి ఆంజనేయులు

భార్యావిధురుడుగా వీరేశలింగం గడిపిన శేషజీవితాన్ని స్థూలంగా సమీక్షించినా, తన భార్యకు ఆయన ఎంత ఋణపడి ఉన్నాడో ఆమె ఎడబాటు ఆయనకు ఎంత తీరని లోటు కలిగించిందో తెలిసివస్తుంది. ప్రక్కన ఆమె లేకపోవడం వల్ల మానసికంగా ఆయన ఒంటరివాడు కావడమే కాదు. ప్రత్యక్షంగా కూడా ఎన్నో తీవ్రమైన యిబ్బందులను ఆయన ఎదుర్కొనవలసి వచ్చింది. డబ్బుపెట్టి కొనుక్కోగలిగిన స్తోమతులేనివాడు కాకపోయినా, ఆయన సాధారణంగా సంతుష్టి చెందే కనీసపు సౌకర్యాలు కూడా ఆయన సమకూర్చుకోలేకపోయారు. తమ అస్తిత్వానికీ, అభ్యుదయానికీ ఆయనకి ఎంతో ఋణపడి ఉన్న 'సంస్కార కుటుంబాల' సంఖ్య ఎక్కువగానే ఉన్నా, వారు ఆయనకి తోడ్పడే వీలులేక పోవడమో, లేక అందుకు వారు ఇష్టపడక పోవడమో జరిగింది. హితకారిణీ సమాజం ఆవరణలో, ఒక విధంగా చెప్పాలంటే - ఆయన కప్పుకిందనే నివసిస్తున్నవారు ఆ వయస్సులో ఆయనకవసరమైన సంరక్షణ చేయడానికి ముందుకి రాలేదు. ఆయన ఆరోగ్యం క్రమంగా క్షీణించసాగింది : ఆ కాలంలో ఆయన పూర్తిచేయాలని తహతహలాడుతున్న రచనా వ్యాసంగంగానీ, ఇతర వ్యాసంగం గానీ చురుకుగా కొనసాగించలేకపోతున్నారు. తనతోపాటు తన తోట ఇంటిలో ఉండి తన సంరక్షణ చేసేవారికి డబ్బుకూడా ఆయన ఆశ చూపారు. వితంతు శరణాలయంలో ఉన్న ముగ్గురు సభ్యురాళ్ళలో ఆయనకు పెంపుడు కూతురుగా ఉంటూ వచ్చిన మంగమ్మ మాత్రం ఎలాంటి పరిస్థితులోనైనా ఆయనకు సేవచేస్తానని ముందుకు వచ్చింది. అలాంటి పూనికతో ఆమెతో సహకరించే భర్త దొరకడం ఆమె అదృష్టం. మంగమ్మ, ఆమె భర్త సూర్యప్రకాశరావు ఇద్దరూగాని, లేకపోతే కనీసం ఒకరైనాగాని ఆయన బెంగుళూరు, మద్రాసువంటి స్థలాలకు వెళ్ళి ఉండదలచుకున్నప్పుడు ఆయన వెంట వెళ్ళేవారు.

డా|| పి. విజయ్‌కుమార్‌ - 9490099988ó

యమధర్మరాజు దిగాలుగా వున్నాడు. చిత్రగుప్తుడు గమనించాడు. ''ప్రభూ, ఎందుకిలా వున్నారు'' అని అడిగాడు. ''ఏం చెప్పమంటావ్‌ చిత్రగుప్తా, మనసేం బాగాలేదు'' అన్నాడు. ''ఏమైంది ప్రభూ, వివరం చెప్పండి'' అన్నాడు చిత్రగుప్తుడు. ''విను చెబుతాను. నిన్న వైకుంఠంలో అగ్రస్థాయి సమావేశం జరిగింది. విష్ణుమూర్తి అధ్యక్షత వహించాడు. శివుణ్ణి కూడా అగ్రస్థానంలో విష్ణువు సరసన కూర్చోమన్నారు కానీ నిరాకరించాడు. పైన కూర్చుంటే నాకు సౌకర్యంగా ఉండదు. అని ఒక మూలకెళ్ళి డాన్స్‌ ప్రాక్టీస్‌ చేసుకుంటూ వుండిపోయాడు. అసలింతకీ ఎజెండా ఏమిటంటే నరకాన్ని మూసేయాలన్న ప్రతిపాదనపై చర్చ. చర్చ పేరుకే గాని నిర్ణయం ముందే తీసుకుంటారు. నీకు తెలియనిదేముంది?'' ఇంతవరకు చెప్పి ఊపిరి పీల్చుకోవడానికి ఆగాడు యమ. ''ఏమిటీ? యమలోకాన్ని మూసేస్తారా? ఇదేమి ఆలోచన? నమ్మశక్యంగా లేదే'' విస్తుపోయాడు గుప్త. ''అవునయ్యా అవును, నువ్వు సరిగ్గానే విన్నావు. అసలింతకీ ఈ మీటింగుకు నువ్వు లేకుండా నేనొక్కడినే వెళ్లడం ఏమిటి? ప్రతిసారీ ఇలాంటి మీటింగులకు నిన్ను తోడు తీసుకెళతాను కదా. ఈసారి నిన్ను తీసుకురావద్దన్నారు. వెళ్ళాక అర్థమయింది నిన్ను ఎందుకు వద్దన్నారో'' ''అర్థమైంది ప్రభూ, నేనొస్తే ఎక్కడ పుల్ల పెడతానోనని వాళ్ళభయం.

కొండ్రెడ్డి వెంకటేశ్వరరెడ్డి - 9948774243

'నిజం' ఇప్పుడు వో నిష్ఠూరమైన మాట. నిజాన్ని బతకనీయని రోజులు. ఇవాళ నిజం నిజంగా మనిషి వర్తనం నుండి దూరంగా జరిగిపోతూనే వుంది. అవసరం అనుకున్నచోట అదృశ్యమౌతూనే వుంది. నిజం నిప్పులాంటిదే కాని అది నివురు గప్పి నిజస్వరూపాన్ని శక్తిని దాచుకుంటుంది. ఇట్టి పరిస్థితుల్లో కొట్టుమిట్టాడుతున్న నిజాన్ని ''నిజం''గా కలం పేరు చేసుకొని నిజమైన చైతన్యానిచ్చే కవిత్వం రాస్తున్న కవి శ్రీరామమూర్తి. ఈయన కాయం వృద్దాప్యాన్ని లోగొన్నా ఈయన కలం ముత్యం ఉరకలెత్తే యవ్వనాన ఒడిసిపట్టుకొని ఆధునికి భావాలను ..... మానంగా ప్రకాంశింపచేస్తూ నూతన ఒరవడితో పదునైన సరికొత్త అభివృద్ధితో కవితలల్లడం నేటి సాహిత్యరంగం మెచ్చుకోదగిన అంశం. ఈ కవి 'నిజం'గా వో ధిక్కార స్వరం. అన్యాయాలన్నా, ఆధిపత్యాలన్నా, దౌర్జన్యాలన్నా, దుర్మార్గాలన్నా గిట్టని కవీయన. వాటిమీద అక్షరాయుధాల్ని ప్రయోగించి, ఎదురొడ్డి వాటి నడ్డివిరవాలనే ఉబలాటం ఈ కవికుంది. అందుకే ప్రతికవితా వో ముల్లులా దుర్మార్గం గుండెల్లో గుచ్చుకునే విధంగా రెచ్చిపోయి రాశాడీకవి. ఈయన గొప్ప ఆశాజీవి. అందుకే వైఫల్యాలను ఎత్తిచూపుతూ, వైరుధ్యాలను భేరీజు వేసుకుంటూ, వైవిధ్యభరితమైన ఎన్నో సూచనలు మెత్తమెత్తగా హత్తుకునే విధంగా కత్తివాదర కనపడకుండా, ప్రకృతి, సమాజం, వ్యక్తి అభేదాన్ని పాఠకుల ముందుంచుతాడు. ''రాలిన ఆకులను / లెక్కబెట్టు కోదు చెట్టు/... పాలను కొలిచివ్వదు తల్లి / పరిమళానికి ఫీజడగదు పువ్వు / ఉదయాస్తమయాలు / సొమ్మసిల్లవు '' అంటారు.