పుట్టపర్తి మల్లికార్జున - 9490439029
''నాలో ప్రాణం ఉన్నంత వరకు అది నన్ను వీడి పోయేంతవరకూ శ్వాసిస్తుంటాను సాహిత్యాన్ని'' అని వినమ్రంగా అందరి ఆశీస్సులను, ఆదరాభిమానాలను కోరుతున్నానని ప్రకటించిన వినయశీలి సురేంద్ర రొడ్డ.
ఉపాధ్యాయునిగా సమాజాన్ని భిన్న కోణాల్లో పరిశీలించి అనుభవాలన్నిటినీ రంగరించి మనకందించిన కావ్యమే ''నాన్న పచ్చి అబద్దాల కోరు''. అనురాగాల వెల్లువలా, పరిమళాల ప్రవాహంలా మమతల్ని మూటగట్టుకున్న బంధాలను పాఠకుల హదయాలలోనికి ఒంపుతూ ఎన్నో జ్ఞాపకాలను నెమరువేసుకునేలా కవిత్వ నిర్మాణం సాగింది. ప్రతి పఠితుని మదిని కదిలించే కవనాల సమాహారం. సురేంద్ర రొడ్డ ప్రేమానుభూతులను సంధానం చేసుకుని అంతరంగ రసాలను మధురంగా అక్షర రూపంలో అందించారు. ఆర్ద్రత, ఆత్మీయతల కలబోతగా నూతన అభివ్యక్తీకరణతో సరళమైన పదాల బంధంలో బంధిస్తారు. నిగూఢత లేకుండా ప్రశాంతమైన హదయం నుండి జాలువారిన స్వచ్ఛమైన భావాల ప్రవాహమే తన కవిత్వం.
''గుండెల్లో కుంపటి దించుకోవాలని మెడలో పలుపుతాడు'' అంటూ అమ్మాయిలను అనాదిగా ఆటబొమ్మలుగా భావిస్తున్న వారు నేటికీ ఉన్నారని, ఇది సామాజిక ఓటమని బాధను వ్యక్తం చేస్తారు కవి. ''ఎన్ని సార్లు నీ మనసును గాయపరిచి ఉంటాను. ఒక్కసారైనా క్షమాపణలు చెప్పానా?'' అంటూ అర్ధాంగి కవితలో పురుషుల అహంకారాన్ని దెప్పి పొడుస్తూనే అమ్మలా ఆదరిస్తున్న అర్ధాంగిని ఒక్కసారైనా కూతురిలా లాలించాలని స్త్రీల పట్ల తనకున్న గౌరవాన్ని చాటారు. పుట్టినింటిని వదిలి మెట్టినింట అడుగుపెట్టిన నాటి నుండి తను చేసిన సేవల్ని స్మరిస్తూనే చేసిన నిర్లక్ష్యానికి మన్నింపు కోరాలనడం అభినందనీయం. బతుకుదెరువు కోసం పట్నం బాట పట్టిన కుల వత్తి దారుల దీనావస్థను, ప్రాణజ్యోతిని వెలిగించుకోవడానికి పట్నం వైపు దష్టి సారించిన కమ్మరి కన్నీటి వ్యధను, కరువొచ్చి మంద తరిగి గొల్లుమంటూ పయనమైన గొల్లన్న గోడును, శిథిలమవుతున్న గ్రామీణ బతుకు చిత్రానికి ఆర్తిగా అక్షర రూపం ఇచ్చారు ''వలసపక్షులు'' కవితలో.
స్వపరిపాలన లోని రక్త కన్నీటిని తుడవాలన్నా, అన్నపూర్ణ రాష్ట్రంలో కాలే కడుపుల్ని నింపాలన్నా, రగులుతున్న కులాల కుంపటిని ఆర్పాలన్నా కవి అక్షరాలే సూర్య కిరణాలై నిద్రాణమై ఉన్న యువతలోని వివేకానందులను, నేతాజీలను జాగత పరుస్తాయని ''ఏడవకమ్మా.. ఏడవకు'' కవితలో అభివ్యక్తం చేసిన తీరు సమాజం పట్ల కవి బాధ్యతను గుర్తుచేస్తుంది. ''స్వర్గమే కనిపిస్తోంది చూడు'' కవితలో తడిమట్టి లోని గంధపు పరిమళాన్ని, ఎండుగడ్డి లోని వెచ్చదనాన్ని, చెరువులో మెరిసే అలల్ని, సెలయేటి లోని సవ్వడుల సరిగమల్ని కళ్ళ ముందు ఆవిష్కరిస్తూ కవి తనలోని ప్రకతి ప్రేమికుడిని పరిచయం చేస్తారు.
''ఉమ్మడి కుటుంబాలు'' కవితలో తాత బోసి నవ్వులతో, అమ్మ లాలి పాటలతో, నానమ్మ నీతి కథలతో, ప్రేమ తోరణాలతో నిత్య సంతోషాలకు స్వాగతం పలుకుతూ పండుగలకు నెలవైన ప్రేమాలయాలే ఉమ్మడి కుటుంబాలని వాటి అవసరాన్ని కనుమరుగవుతున్న బంధాల విలువని గుర్తుచేస్తూ పాఠకుల మనసులను ఆలోచింపజేస్తారు కవి. బ్రూణహత్యలను నిరసిస్తూ ఆడపిల్లలను అమ్మలా కొలవాలంటూ అమ్మాయిల విలువను, ఇంటింటికీ ఇంకుడు గుంత భావితరాలకు అదే అమతం ముంతని నీటి విలువను తెలియజేస్తారు.
మనసు పెట్టి హదయ వైశాల్యంను వద్ధి చేసుకుని తన పరిసరాల్లోని ప్రతి అంశాన్ని పరికించగా చిగురించిన సున్నితమైన భావాల్ని కవనాలుగా మలచి పాఠకులను
భావామత వర్షంలో తడిసేలా చేస్తారు. అంతేకాకుండా ప్రతి అంతరంగాన్ని తన కవితాక్షరాలతో శుద్ధిచేసి నవ బంధాలను దర్శించాలనే ఆరాటపడే తత్వం దర్శనమిస్తుంది కవిలో.
ఈ కవితా సంపుటిలో అతిశయోక్తులు లేవు. అనుబంధాల రెమ్మలకు పూచే పూవులలోని మాధుర్యాన్ని, అమ్మానాన్నలకు బిడ్డలపై ఉన్న ప్రేమ, వారి భవిత కోసం పడే తపనను , గౌరవాన్ని నిలపాలనే తాపత్రయంలో చెలరేగే ఆవేదనను సరళమైన పదాలతో బహు రమ్యంగా ఆవిష్కరించారు.తన కవిత్వమంతా స్వర్గసీమ అయిన గ హం చుట్టూ, సమాజం చుట్టూనే ప్రవహిస్తూ మనలో గతించిన, నిద్రాణమై ఉన్న జ్ఞాపకాల దొంతరను ఎటువంటి అలజడి లేకుండా కదిలిస్తుంది. తన ప్రియ నేస్తమైన కాగితాన్ని అక్షరాలతో అభిషేకిస్తూ బాధలను, భావాలను, ఆనందాలను, ఆవేశాలను పుటలపై పరుస్తూ పరవశించిపోయే అరుదైన కవి సురేంద్ర రొడ్డ.
అక్షరాల్ని అమితంగా ప్రేమిస్తూ పుస్తక పఠనాన్ని వ్యసనంగా మలచుకుని సమాజంలోని స్థితిగతులను, అనుబంధాల ఆవశ్యకతను అలతి అలతి పదాలతో ఒక మంచి కావ్యాన్ని అందించిన సురేంద్ర రొడ్డ గారి సహది నుండి మరెన్నో కవితా సంపుటాలు జాలువారాలని అభిలషిస్తూ అభినందిస్తున్నాను. పుస్తకం కొరకు సురేంద్ర రొడ్డను 9491523579 సంప్రదించవచ్చు.