కవితలు -

ఊరెళ్లినపుడు... - మల్లారెడ్డి మురళీ మోహన్‌
చిత్రకారుడు  - జి. రామచంద్రరావు
చుట్టుముట్టిన సుమ సుగంధం -  సిహెచ్‌.వి. బృందావన రావు
పరిరక్షణ -   రానాశ్రీ
జీవితమంటే!! -  సింగారపు రాజయ్య
ఒక శై''శవ'' గీతం - బంగార్రాజు కంఠ
కథ - సాంబమూర్తి లండ
మినీ కవితలు - ఆదోని అభిరామ్‌
మేనిఫెస్టో - శాంతయోగి  యోగానంద
పొగమబ్బుల సాక్షిగా - సి.యస్‌ రాంబాబు   -   అదంశనీయం - కవితశ్రీ

ఊరెళ్లినపుడు..- మల్లారెడ్డి మురళీ మోహన్‌ - 8861184899

ఊరెళ్లినప్పుడల్లా నన్ను చూసి
అందరికంటే ఎక్కువ ఆనందిస్తుంది
వీధి చివర ముసలి మర్రిచెట్టు
నాతోపాటు నడిచే కాలవ
నాలోకి తొంగి చూసి, నాలో
తేమ ఉందో, లేదోనని
తన దేహంతో బేరీజు వేసుకుంటుంది

పరవశించి, మోహంతో పలకరించే
ప్రతి గడ్డి పువ్వునీ చూసి
అడుగు తీసి అడుగేయాలనిపించదు, అవి
పాదాల కిందపడి నలిగిపోతాయన్న దిగులు వల్ల
వీధిలో ఆడుకుంటున్న పిల్లల మొహాల్లోంచి
కొన్ని నక్షత్రాలు త్రుంచి, పుస్తకం మడతల్లో
దాచుకుంటాను, నెమలీకలు పుడతాయన్న ఆశతో.
దీవించడానికి అప్పుడపుడూ వచ్చే చినుకులు
ఒక్కోసారి ప్రచండ రూపంతో
తుపానులా వచ్చి శపించిపోతాయి.
వీలున్నపుడల్లా వచ్చి పొమ్మన్నానన్న చొరవతో
వేకువ నుండీ కిటికీ సందుల్లోంచి
గదిలోకి జొరబడి సతాయిస్తోంది శీతగాలి.
పద్యం పాడుకుంటున్న వరిపైరుని చూశాకే,
అసంపూర్ణంగా ఉన్న కవితకి
ఆఖరిపాదం స్ఫురించింది.

చిత్రకారుడు  - జి. రామచంద్రరావు - 8985894114

తటిల్లత ఒకటి

అతని హ దయంలో తళుక్కుమంటుంది.

ఆ క్షణంలో

ఆకాశంలో ఎగిరే పక్షుల గుంపులు

అతని కొనవ్రేళ్ళపై ప్రాణం పోసుకుంటాయి.

ఎక్కడో అరణ్యంలో నర్తించాల్సిన మయూరం

అతని కాన్వాసు మీదకొచ్చి

పురివిప్పి నాట్యం చేస్తుంది.

స ష్టికి ప్రతిస ష్టి చేసే బాధ్యత

ఆచేతులకే ఇవ్వబడ్డదేమో

కొన్నాళ్ళ తరువాత రావాల్సిన చైత్రం

చిత్రంగా

ఆ స జన శీలి పిలుపుకి ముందే వస్తుంది.

కోపంతో

నిప్పుల్ని కురిపించాల్సిన ఎండ

తాపీగా కుంచెలో నుండి జాలువారుతుంది.

సమాజం రూపమైతే

దాని ప్రతిబింబం చిత్రం.

కవిత ఆత్మైతే

చిత్రం తన దేహం.

సప్త వర్ణాల కలయికతో

సుందర స్వప్నాలకు

రూపులు దిద్దే

నేతగాడు తను

లోకంలోని

అందాలనే కాకుండా

కష్టాలు కడగండ్లను కూడా

కళ్ళముందు నిలబెట్టే

ఊహల చిత్రకారుడతను.

ఆ చేతి గీత నవ్విస్తుంది.

చెయ్యిపట్టి

సమాజాన్ని ముందుకు నడిపిస్తుంది.

 

చుట్టుముట్టిన సుమ సుగంధం -  సిహెచ్‌.వి. బృందావన రావు - 8328342609

సమయం రాబోతున్నదని

దానికి ముందే తెలుస్తుంది

చెంగున పశుల కొష్టం మీదికెక్కి

నల్దిక్కులూ తేరిపార జూస్తుంది

ముక్కుతో చుంచువులను దువ్వుకుని

రెక్కలను టపటపలాడిస్తుంది

ఆ ప్రశాంత నిశాంత ప్రభాత పూర్వ సంధ్యలో

నిశ్శబ్ద నిస్తబ్థతను భగ్నం కావిస్తూ

ఒక్కసారిగా దిక్కుడ్యాలు ఉలికిపడేటట్టు

కొక్కొరొకో అని గళమెత్తి అరుస్తుంది కోడిపుంజు

అల్లంత దూరాన రావిచెట్టు

తన ఆకుల గలగలలతో

కరతాళ ధ్వనులు గావిస్తుంది

దేవాలయ ధ్వజ స్తంభం తన గంటలను కదిలించి

కలవరంతో మందమందంగా హసిస్తుంది

ఒక సంగీత సుగంధం గాలినిండా పరచుకొని

కర్మసాక్షికి ఆహ్వానం పలుకుతుంది

తూర్పు నుంచి తన రాకను సూచిస్తూ

ఒక కషాయ కేతనాన్ని

పైలట్‌ కాన్వాయ్‌గా పంపుతాడు సూర్యుడు!

తువ్వాయిల గంతులూ

ముంగిళ్లముందు కళ్ళాపుల టపటపలూ

రాట్నాల కదుళ్ళ రాగాల రావాలూ

పొదుగుల నుంచి సువ్‌ అంటూ సాగే పాలధారల చప్పుళ్లూ

తొలిప్రొద్దు కోలాహలంతో అక్కడొక

స్వర్గచైతన్యం విచ్చుకుంటుంది

ఒక మనోహర దృశ్య కావ్యానికి

అప్పుడక్కడ ఆవిష్కరణ జరుగుతుంది.

అన్నా! ఎక్కడిదీ దృశ్యం?

అక్కా! ఎప్పటిదీ భాష్యం?

పూదోటల మీంచి సాగివచ్చిన

సుమ సుగంధం కమ్ముకున్నట్లు

ఎప్పటి జ్ఞాపకం!

ఇదిప్పుడు నన్ను చుట్టుముట్టుతున్నది

దూరపు గాలి మీంచి తేలొచ్చే

పసుల పిల్లాడి పిల్లనగ్రోవి పాటలా

ఎక్కడిదీ అనుభవం?

నన్నిప్పుడు ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నది

వాగొడ్డు మఱ్ఱిచెట్టు చాటు నుంచి

ప్రణయిని నీలికనుల ఆహ్వానంలాగా

ఇపుడు ఈ పరవశం

ఎక్కణ్ణుంచి వెంటబడి వేటాడుతోంది నన్ను?

అన్నా, ఎక్కడిదయ్యా! ఈ పల్లె స్వర్గపు పరమాద్భుతం

చెల్లీ, ఏమైందమ్మా? ఆ ఆనందాల నాక సంగీతం

కాలం మారిపోతే మాత్రం

కన్నీటికి విలువ తరిగిపోవాలా?

కార్లూ ట్రాక్టర్లు వచ్చాయని

కళాత్మకత కనుమరుగు కావాలా?

మనిషి బ్రతుకంటే మల్లెపందిరి కదా

బ్రతుకులో సౌందర్యం లేకపోతే అదేం బ్రతుకు

అనుభవంలో పరవశం లేకపోతే అదేం అనుభవం

ఎన్నిటిని కోల్పోతున్నాం మనం,

శుక్తిని తెరిచి చూడు - ఒకే ముత్యం కనిపిస్తుంది

రాతిని పగిల్చి చూడు

తడితడిగా తేమ తగుల్తుంది

పల్లెను పలుకరించి చూడు

మందార మకరందం లాంటి మనసు కన్పిస్తుంది

హేమంతపు వేకువజాముల్లో

నును మంచులో తడిసి

చెట్టు చుట్టూ జలజలా రాలిపడే

పారిజాతాల పరిమళాల వరద కదా

పల్లెటూరి జ్ఞాపకమంటే

పల్లె తల్లి చల్లని మనసు

ఎప్పటికీ ఆరిపోని చందనపు దినుసు.

 

 

పరిరక్షణ -   రానాశ్రీ

జీవులకాధారం, జీవనాధారం

ప్రాణవాయుకు పుట్టినిల్లు,మానవాళికి కూడా

మనుగడనిచ్చిన ప్రకతి రమణీయం!

 

కర్మాగార కాగడాల ఆగడాలు

విస్తరిస్తున్న రవాణా రహదార్ల తారురోడ్డులు

చినుకు చుక్కులను చీదరించే సిమెంటు దారులు

కణకణమని కరవాలము తలపించే

కాంక్రీటు కమ్మీల కట్టడాలు

వ క్షజాతిని ఉరితాళ్ళు బిగిస్తూ

మానవాళి నశించుటకు నిత్యహోమాన్ని చేస్తున్నాయి!

 

రక్షణ కవచాన్ని నాశనంచేస్తూ

భక్షకులై, భావిజీవన శిక్షకులై

స్వార్థపు సంపాదనలో మహోన్నతులై

పచ్చని వ క్షవాటికలను రంపం నోటికి చిక్కించి

భుగోళ వెర్రితలలకు కారకులౌతున్నారు

అగ్నిచినుకుల రాలంగ ప్రయత్నిస్తున్నారు!

నీడనిచ్చే చెట్టేలేకుంటే మానవజాడేది

నల్లమబ్బుల నీటిజాడలకు ఆ చెట్టేది!

వేడిగాలుల ఉపద్రవం రానేవచ్చింది

మాఘమాసపు చల్లని తెరలు మాడిపోయాయి

వసంత తువును త్రొక్కిపట్టి గ్రీష్మం ఘీంకరిస్తుంది!

ప్రమాదపుటంచున పల్లెసీమలు

నగరనరకము వేరేచెప్పాల? భగభగ మండే భూమండలం

మ త్యుఘోష వినిపించాల?

జీవులపాలికి మానవాళి నిత్యక త్యమాపాలి

పర్యావరణ రక్షణ తథ్యమని

ప్రతి పౌరుడూ ప్రతిన పూనాలి!

 

జీవితమంటే!! -  సింగారపు రాజయ్య -9945744332

జీవితమంటే కాలంతో పోటీపడి

సాగిపోవడమే కాదు.

గానుగెద్దులా తిరిగిన చోటే

తిరగటమూ కాదు.

 

జీవితమంటే అపుడపుడు ఆగిపోయి

ఉభయ సంధ్యా వర్ణాలను 

తనువుకు లేపనం చేసుకోవడం.

బాలభానుడు లేత కిరణాలతో

వెండి మబ్బులకు రంగులద్దే

నైపుణ్యాన్ని అవలోకించడం.

జీవితమంటే అపుడపుడు

పక్షుల కూజితాలను

అవి పాడే ఉదయ రాగాలను

అవధరించడం.

సంధ్యా సమీరాల పరిష్వంగంలో

తాదాత్మ్యం చెందడం.

 

జీవితమంటే అపుడపుడు

పున్నమి వెన్నెల సోనలలో

తడిసి ముద్దయిపోవడం

నిశీధిలో నీలి నింగిలోకి

తొంగిచూసి చుక్కల అందాలకు

అబ్బురపడటం.

జీవితమంటే అపుడపుడు

ఆత్మీయులతో నాలుగు

మంచిమాటల ముత్యాలు పంచుకోవడం

కలిగినంతలో నలుగురికి  చేయూతనివ్వడం.

 

జీవితమంటే క త్రిమత్వాన్ని వీడి

ప్రక తితో మమేకమై

కొన్ని మధురానుభూతులను

పోగు చేసుకోవడం.

అపుడపుడు స్మ తిపథాన్ని తడుముకుని

ఆ మధుర స్మ తుల పరిమళాలను

ఆఘ్రాణించడం!

ఆస్వాదించడం!!

 

ఒక శై''శవ'' గీతం - బంగార్రాజు కంఠ - 8500350464

కోళ్ళూ.., మేకలూ.., చేపల్లా

ఇప్పుడు మనుషుల్నీ పెంచుతున్నారు

రేపటి మార్కెట్‌ దౌర్భల్యాల కోసం

పసికందులకు పడుచుతనాన్ని

ఇంజెక్ట్‌ చేస్తున్నారు

హననాల దారిలో

జననాంగాలు మొలిపిస్తూ

పాతజాతర ప్రభల మీద

కొత్తగా నర్తింపజేస్తున్నారు

సూక్ష్మంలో మోక్షంలా

రేపటి బాలెట్‌ కోసం

ఓటు కూడా

వడివడిగా పెంచబడుతుందేమో

అమ్మకానికి పెట్టిన బద్మాషేవడో గానీ

వాడిబుద్ది పరిపక్వం చెందడానికి

కొత్తమందులు కనిపెట్టండ్రాబాబు

పాతబస్తీలోని తుక్కు రేకుముక్కకు

సొంతదారులున్న డిజిటల్‌ సమాజంలో

ప్రాణంతో సంచరించే రక్తమాంసాలకు

తండ్రెవరో తెలియని కథల్ని

చరిత్ర ఇంకెంతకాలం మోస్తుందో

సంభవామి యుగే యుగే

అన్నదేవుడు రావడానికి

ఇంకెన్ని యుగాలు పడుతుందోగానీ

క్షణానికో అవతారమెత్తుతూ

లోకమ్మొత్తం కుట్రల సమూహాలుగా

ఇకముందు ముందు మారిపోయి

మనిషి మరో పేరుకోసం వెతుక్కుంటున్నాడు

మోసగీతం

ఇప్పుడు మాడ్యులేషని మార్చుకుంటుంది

( పసిపిల్లకు స్టెరాయిడ్సిచ్చి పెంచి పడుపువ త్తిలోకి దింపుతున్న వైనానికి )

 

కథ - సాంబమూర్తి లండ- 9642732008

అనగనగా ఓ దేశం

ముక్కలు ముక్కలుగా

రాజులూ...రాజ్యాలు

కోటలూ...కొట్లాటలు!

 

అవకాశవాదం...

సముద్రాలుదాటి వచ్చింది

అనైక్యత ఆసరాగా

అంతా వ్యాపించింది.

అంతటా అంధకారం...

ఆక్రోశం...అనైతికం!

నిప్పురవ్వలు-

చీకట్లను చీల్చలేకపోయాయి!

కానీ, చీకట్లు...

రగిలిన నిప్పును ఆర్పలేకపోయాయి!

దావాలనం...

మిన్నూ మన్నూ కలిపేస్తూ!

ప్రాణం...త ణప్రాయం.

రాబందు మరలింది...

దేశం స్వేచ్ఛను పీల్చుకుంది

నింగి కాషాయం,

నేల పచ్చదనం,

నడుమ తెల్లని భారతీయతతో

రంగుల పతాకం రెపరెపలాడింది!

 

కరుణ లేని కాలం...

మళ్లీ అదే చరిత్రను

మరోసారి రాస్తోంది!

 

కొరడా అదే!

కొట్టేవాడే మారాడు.

అన్నం పెట్టేవాడు

అడుక్కు తింటున్నాడు.

సేవ చేయాల్సినోళ్లు విండో ఏసీల్లో...

సేవలు పొందాల్సినోళ్లు మండే ఎండల్లో!

ఈ దేశపు ఆకాశం నిండా

కార్పొరేట్‌ డేగలు.

ఈ దేశపు నేలంతా

సామ్రాజ్యవాదపు విషాలు.

సగటు భారతీయులు

సజీవ శవాలు!!

ఇప్పుడు దేశమంటే

అన్నీ దొరికే మార్కెట్‌!

ఇటుకలు పేర్చడానికి-

పచ్చని పొలాలు.

రసాయనాలు మింగడానికి-

పచ్చని ప్రాణాలు.

పచ్చినెత్తురు తాగడానికి-

మానవాయుధాలు...

అన్నీ సరసమైన ధరల్లో!

ఇక్కడ,

డబ్బులు విత్తితే-

ఉద్యమాలు మొలుస్తాయి.

నోళ్ళు తడిస్తే-

ఓట్లు వికసిస్తాయి!

 

ఇప్పుడు దేశం... ఓ సర్కస్‌ కేంద్రం!

సామాన్యులంతా ...బపూన్లు

అగ్రరాజ్యాధినేతలు...రింగ్‌ మాష్టర్లు.

 

దేశం కథ

ఇంకా కొనసాగుతూనే ఉంది...

ఎవరో వస్తారని

ఏదో ఉద్దరిస్తారన్న ఆశతో....

ఐదేళ్లకోసారి భుజం మార్చుకుంటూ!

 

మినీ కవితలు

- ఆదోని అభిరామ్‌ -  7981463065

కదలిక

భూమి కదులుతున్నది

పొమ్మనలేక

పొగబెడుతున్న

మనుషులను చూసి

మనిషి కూడా

కదులుతున్నాడు

భూమి కదలికలకు

గీత గీసి

 

పదును

సమాజంలో

గొడ్డళ్ళకు

రాజకీయ నాయకుల నాలుకలకు

పదునెక్కువ

 

గొడ్డళ్ళు అడవులను తింటే

రాజకీయ నాయకుల నాలుకలు

సమాజాన్నే తినేస్తున్నాయి

 

సాధనే

ఓ వ క్షమా

నీ వేదన

అరణ్యరోదనే

నీ జాతిని

ఉరితీయడంలో

మనిషిది ఎప్పుడూ

అనితరమైన సాధనే

 

మేనిఫెస్టో - శాంతయోగి  యోగానంద - 9652271520

రాజకీయ పార్టీలకు మేనిఫెస్టోలుండటం తప్పుకాదు గానీ

ప్రజల సొమ్మును పందేరాలకుంచడమే తప్పు

వస్తువులకు విలువకట్టినట్టు

ఆస్తుల్ని కొనుక్కున్నట్టు

ఓటును సరుకును చేసి

రాజకీయాన్ని మార్కెట్‌ చేసి

వ్యాపారం చేయడమే తప్పు

ఇదొక వెలుతురుమాటు చీకటికోణం

ఆకర్షిత ఆఫర్లతో ఆశ్రితులను ఉచ్చులో పడేయడం

ప్రజల భవిష్యత్తుని అభివ ద్ధిని పణంగా పెట్టడమనేది

బహు ప్రమాదకరమైన ఎర

 

ఆకలి న త్యానికి చప్పట్లు కొట్టుకుంటున్న కడుపులు

అసంబద్ధ తాయిలాలకు పొలోమని పరుగెత్తుకొస్తారు

సమూహాన్ని విరగ్గొట్టి వాడుకునే క్రమంలో

పడుతున్న సుత్తిపోట్లుగా గుర్తించరు

వాళ్ళు కదిలితే వాళ్ళతో పాటు హామీలూ కదిలొస్తాయ్‌

వీధి కూడల్లలో నిలబడి

అధికార దాహంతో తడిసి ముద్లైన

పథకాల ఝల్లు సల్లగా పడుతున్నంతసేపు

అభివ ద్ధి ఎండమావే

నీరుగార్చే విధానాలతో ఓటర్ల హ దయాలు ధ్వంసం చేస్తున్నపుడు

ఓటు విలువ తెలిసినోళ్ళెపుడో పారిపోయారు

ఓటరుగా హ దయాల్ని వదిలి

కేవలం ఉన్నారు..నోటా కంటే ఏదో ఒక మీట నయమని

 

జన సామాన్యానికి వేటగాడి నూకల కథ అర్థం కానన్నాళ్ళు

నిర్మాణాత్మక అభివ ద్ధికి ఎడం కావల్సిందే.

 

 

పొగమబ్బుల సాక్షిగా - సి.యస్‌ రాంబాబు - 9490401005

బ్లాక్‌ అండ్‌ వైట్‌ మూవీలా

అంతులేని కథనేదో చెబుతోంది ఆకాశం

ఆవులిస్తూ ఏకైక శ్రోత సూరీడు

తొంగిచూసే చందమామలా

వచ్చిపోతున్నాడు...

ముసిముసిగా మార్గశిరం

శిరసొంచిన పుడమిపై

సొగసులేవో అద్దుతోంది

ఊసులను ఊయలచేసి...

 

ఎండపొడతగలని నగరం

కళ్ళుతెరవక బద్ధకంగా

నేలమ్మనే అంటిపెట్టుకునుంది

నవ్వుతూ భానుడు మబ్బుచాటుకు జారుకుంటున్నాడు...

హేమంతమే అంత సిగ్గుతో నవ్వుతుంది

కాస్త అల్లరిని కలిపి కనుచూపుమేర

చిలిపి తలపులను లిఖిస్తూ ఉంటుంది

మారాంచేసే మనసు తలుపుల మీద...

 

తీపి గురుతుల హేమంతంతో

శిశిరానికి సిద్దమయే మనసుకు

కిరణాల మాలకడుతూ ఉదయభానుడు

పొగమబ్బు నిచ్చెనేసుకుని

భువినుంచి దివికి ధీమాగా దిగకమానడు....

 

అదంశనీయం - కవితశ్రీ - 9494696990

పీత కష్టాలు పీతకే తెలుస్తాయి

సీత కష్టాలు సీతకే తెలుస్తాయి

నా నొప్పి నువ్వు భరించడం

ఎలా కుదురుతుంది?

నా మూలుగు నువ్వు మూల్గడం

ఎలా సాధ్యం?

నా ఏడుపు నువ్వేడడం

అదెలా అవుతుంది?

నా గురించి

నువ్వెంత కన్నీరు కార్చినా

అది మొసలి కన్నీరే అవుతుంది

నా అస్తిత్వాన్ని నిలపడానికి

నా హక్కుల సాధనకు

నువ్వెలా నాయకుడయ్యావు?

సక త్తుగా నేను నాయక స్థానంలో ఉన్నా

నువ్వు నిలిపిన ఆటబొమ్మలా ఉన్నాను

నువ్వాడించిన తోలుబొమ్మలా ఆడాను

నేను సంతకాన్నైతే

నువ్వెలా సర్పంచివయ్యావు?

నన్ను రబ్బరు స్ట్యాంపును చేసి

నువ్వు శాసనాలు చేశావు ఎలా?

నాయకత్వం! హు?

నువ్వు నాకు కట్టబెట్టడం కాదు

నీ దయాభిక్ష నా కక్కర్లేదు

నన్ను ఉద్ధరించెయ్యాలని

నీకంత ఇదిగా ఉంటే

నీకంత ఉబలాటమే ఉంటే

నాకై నేను నాయకత్వం వహించిన నాడు

అప్పుడు అప్పుడు నాకండగా నిలబడు

నా ప్రయోజకత్వానికి కాకుండా

నీ ఆర్భాటానికి

నీ సిద్దాంత సంస్థాపనా సామర్థ్య ప్రదర్శనకు

నన్ను పావులా వాడుకుంటున్నావు

ఎందుకు?

పైగా నువ్వరమరల్లేని అపర ప్రేమికుడిలా

అసమాన సానుభూతిపరుడిలా

పోజులిచ్చేస్తున్నావేం బాబు?

ఇలా నవరసాల్ని పండించడం

నీకే సాధ్యమయింది అనుకుంటాను

నీకే గనక చిత్తశుద్ధే ఉంటే

శతాబ్దాల పోరాటాల తర్వాతా

నేను నాక్కాకుండా పోయానెందుకు?

నా రాజ్యం నాకింకా చెందలేదెందుకు?

నా స్వయం పోరాటంతోనో

నీ అండదండలతోనో

రేప్పొద్దున్నే నాకే గనక రాజ్యం వస్తే

దాన్నీ నా నుండి లాగేసుకోవని

హామీ ఏంటి నా హితైషీ?

నన్ను కరివేపాకులా తీసి పారెయ్యవని

నన్ను డమ్మీని చేసి

నువ్వు పెద్దన్న పెత్తనం చెలాయించవని

నీ మగసిరికి మెరుగులు దిద్దుకోవని

గ్యారెంటీ ఏంటి నాయనా?

అందుకే నాలో నేననుకుంటున్నా

పీత కష్టాలు పీతకే తెలుస్తాయి

సీత కష్టాలు సీతకే తెలుస్తాయి

నాకు బాగా తెలుసు

నా మాటలు నిన్ను బాధించుంటాయి

ఇంక నీకు నా భావజాలం అదంశనీయం