కథ
- పి.ఎల్‌.ఎన్‌. మంగరత్నం - 9701426788
చాలా రోజులుగా...
చెవిని ఇల్లు కట్టుకుని పోరుతున్న స్నేహితుడు మహీపాల్‌ మాటను కొట్టెయ్యలేక, ఓ ఆదివారం రోజున కొడుకు చరణ్‌ ని తీసుకుని పెళ్ళి చూపులకని బయలుదేరాడు శివరావు..
ఉప్పలగుప్తానికి.
ఉప్పలగుప్తం మండల హెడ్‌ క్వార్టురు... వాళ్లుండే పాత గన్నవరానికి ఎంతో దూరం కాదు. కారులో అయితే ముప్పావు గంట ప్రయాణం.
మహీపాల్‌ స్కూల్‌ టీచరు. స్వంత ఊరు అదే కావడంతో ఉప్పలగుప్తం చుట్టుప్రక్కల గ్రామాలలోనో, మండలాల్లోనో పోస్టింగులు వేయించుకుని సుఖప్రదమైన జీవితం గడుపుతున్నాడనే చెప్పొచ్చు.
చిన్ననాటి స్నేహితుల్లో ఒకడైన శివరావు, తనలాగే టీచరు కావడంతో తరచూ మీటింగుల్లో కలుస్తుండడంతో మరింత దగ్గరితనం ఏర్పడి, వాళ్ళ ఊరికే చెందిన ఓ పెళ్ళి సంబంధం తీసుకు వచ్చాడు, అతని కొడుక్కి.
మొదట్లో కొద్దిగా నాన్చాడు శివరావు ''బయటి సంబంధమా! మా అక్కలు ఇద్దరు ఎదురు చూస్తున్నారు రా! వాళ్లని కాదని, నేను ముందుకు వెళితే బాధపడొచ్చు. ఆలోచించాలి'' చెప్పాడు.
''మేనరికాలు వద్దు. మీ అక్కలు ఆశ పడితే మాత్రం.. ఆ చదువు తక్కువైన పిల్లలే కావలసి వచ్చారా? నా కొడుక్కి. అయినా ఒకళ్ళని కాదంటే.. మరొకళ్ళకి బాధ కదా! ఏదీ వద్దు'' అంటూ తెగేసి చెప్పిన భార్య షణ్ముఖిని కాదనలేక బయలుదేరక తప్పలేదు.
కారులో ఉన్న..
ఎఫ్‌.ఎం రేడియో పాటలూ, జోక్స్‌తో పాటు మధ్య... మధ్యలో న్యూస్‌ కూడా వినిపిస్తుంది.
'కరోనా' వైరస్‌ అంతకంతకూ ప్రపంచ దేశాల్లో విస్తరిస్తుందనీ, జనాలు జాగ్రత్తగా ఉండాలనీ హెచ్చరిస్తుంది.
టీ.వీ. పెట్టినపుడల్లా అవే మాటలు వినిపించడంతో, మార్చేసి సినిమాలు పెట్టుకునేది షణ్ముఖి. ప్రత్యక్షంగా వినడం ఇదే మొదటిసారి.
''ఏమిటో! ఈ మాయదారి రోగాలు మలేరియా, ఫ్లూ, డెంగీ, చికెన్‌ గునియాలు విన్నాం.. ఇప్పుడీ కొత్త రోగం. వాటన్నిటికీ మందులొచ్చినారు. దీనికే ఇంకా కనిపెట్టలేదట.. కనిపెట్టేసరికి ఎంతమందికి ఆయువు చెల్లుతుందో'' స్వగతంలా అనుకుంది.
చరణ్‌ మౌనంగానే కారు నడుపుతున్నాడు, ఈ మధ్య తరచూ వినే మాట ఇదని.
మొదటి చూపులోనే ...
కొబ్బరితోటలో ఉన్న విశాలమైన భవంతి ఆకట్టుకుంటే...
చూపులు కలిసిన శుభ వేళలో...
చక్కనైన కనుముక్క తీరుతో.. అంతే నాజూకుగా, ఉన్న 'కీర్తన' వాళ్ళకి మరింతగా నచ్చేయ్యడంతో సంతోషపడ్డారు. డిగ్రీ చదివింది. చదువుకి చదువు. అందానికి అందం.
చరణ్‌, రాజోలు గవర్నమెంటు కాలేజీలో కాంట్రాక్టు లెక్చరరు. రోజూ గన్నవరం నుంచే వెళ్లి వస్తుంటాడు. జరుగుబాటుకేం ఇబ్బంది లేదు. శివరావుకి కాస్త పొలం కూడా ఉంది.
కాదనడానికి కారణం కనిపించలేదు ఇరువైపుల వాళ్ళకీ.
''మీరు చెప్పినప్పుడు ఏమో! అనుకున్నాను అన్నయ్యా! మా పిల్లాడి ప్రక్కన ఈడూ, జోడూగా బాగానే ఉంది. మిగిలిన విషయాలు కూడా చూడండి'' కారు వరకూ వచ్చి సాగనంపుతున్న మహీపాల్తో అతనికి మాత్రమే వినిపించేలా చెప్పింది షణ్ముఖి.
''నేను అదే చెప్పానమ్మా ! వాడికి. అక్కలు బాధపడతారు అంటూ కూర్చున్నాడు. ఈ ఏడాది ఎలాగైనా పిల్లకు పెళ్లి చెయ్యాలని పట్టుదలతో వీళ్ళున్నారు. నాకు చిన్నప్పటినుంచీ తెలిసిన పిల్ల, అందుకే పట్టుబట్టాను. మీకు లాగే, వాళ్ళకీ ఓ కొడుకూ, కూతురు. అతనిది ధాన్యం వ్యాపారం. ఒక్కతే కూతురు కావడంతో పెట్టుపోతల్లో ఇబ్బంది లేదు. మంచి సంబంధమనే ప్రాకులాడ్డం''
వారం తిరిగేసరికి ఆడపెళ్ళి వాళ్ళూ, అబ్బాయి ఇంటికి వెళ్లి ఇల్లు చూసి వచ్చారు.
అందరికీ అన్ని విషయాలూ నచ్చడంతో
మహీధర్‌ మధ్యవర్తిత్వంలో..
దాదాపుగా ఖాయం అయిపోయింది.
పెట్టుపోతలూ, లాంఛనాలూ నిర్ణయం అయిపోయాయి.
షణ్ముఖి అయితే, సంబంధం ఎక్కడ చెయ్యి జారిపోతుందో అన్నట్లు అవతలవాళ్ళు ఏమన్నాగాని 'సరే' అంటుంది. లేకపోతే, భర్త మళ్లీ అక్కల ప్రస్తావన తేవచ్చు.
''మా పంతులు గారిని కనుక్కుని నిశ్చితార్థం పెట్టుకుందాం అమ్మా'' చెప్పాడు పెళ్ళి కూతురి తండ్రి బలభద్రయ్య, షణ్ముఖితో.
''మనకు అన్నీ నచ్చితే, ఇంకా నిశ్చితార్థం ఎందుకు? అన్నయ్యగారూ. పిల్లా, పిల్లాడూ ఒకరినొకరు ఇష్టపడుతున్నారు. ఒకళ్ళ పద్ధతులు, ఒకళ్ళకు నచ్చాయి. ఒకేసారి పెళ్లి ముహూర్తమే పెట్టించెయ్యండి. మంచిరోజు చూసి వినాయకుడికి ముడుపు కట్టుకుంటే..పనులు మొదలు పెట్టుకోవచ్చు'' చెప్పింది షణ్ముఖి.
''అబ్బే! మాకు ఉన్నది ఒకత్తే కూతురు. మా ముచ్చట్లూ మాకు తీరాలి. మాకు బలగం ఎక్కువ, పెళ్లి మాట ఎలా
ఉన్నా నిశ్చితార్థానికి అందరూ వస్తారు. వేడుకగా నిశ్చితార్థం జరగాలి'' పట్టుబట్టింది పెళ్ళికూతురి తల్లి రత్నమాల.
''అవును. మా ముచ్చట్లు మాకుంటాయి'' బలపరిచారు ఆమె బంధువర్గం.
వాళ్ల కోరిక మనించడం అందరికీ ఆమోదయోగ్యం అయ్యింది.
్జ్జ్జ
ఆ తరువాత జన జీవితాల్లో అనూహ్య మార్పులు చోటుచేసుకున్నాయి.
అలాంటి మార్పులు కూడా ఉంటాయని ఎవరూ ఊహించలేదు. నెమ్మది నెమ్మదిగా కరోనా వైరస్‌ చాపక్రింది నీరులా మన దేశాన్నీ ఆవహించింది.
భౌతిక దూరం పాటించడమే తరుణోపాయమని ప్రభుత్వాలు 'లాక్డౌన్‌' ప్రకటించాయి.
లాక్డౌన్లో ఎవరూ, ఎక్కడికీ వెళ్ల కూడదు. కలుసుకోకూడదు.
స్కూళ్ళూ లేవు, పిల్లలకు చదువూ లేదు. విందులూ, వినోదాలకూ తావులేదు. జనజీవనం అస్తవ్యస్తం అయిపోయింది. అందరూ ఇళ్ళకే పరిమితం అయ్యారు.
లాక్డౌన్‌ పెట్టి మూడు నెలలు గడవడంతో...
లాక్‌డౌన్‌కి కొద్దిగా సడలింపు ఇచ్చారు. జిల్లాలో కొద్దిగా రాకపోకలకు అనుమతి ఇచ్చింది ప్రభుత్వం.
కొన్ని దుకాణాలూ, హాస్పిటల్స్‌ తెరుచుకుంటున్నాయి.
అన్నాళ్ళూ మూతపడిన తన వ్యాపార లావాదేవీలు చూసుకోవడంలో తలమునకలుగా ఉన్నాడు బలభద్రయ్య.
రాజమండ్రిలో ఉన్న కీర్తన తాతగారు ఎనభై ఏళ్ళ సోమసుందరం...
మనవరాలికి పెళ్ళి కుదిరిందని, తెలిసీ అల్లుడింటికి వచ్చాడు.
అతనికి రాజకీయాల మీద ఆసక్తి మెండు. ఆ ఉత్సాహమే అతన్ని ఆ వయసులో కూడా ముందుకు నడిపిస్తుంది. పెళ్ళి చూపుల సమయంలో... గ్రామాంతరం వెళ్లడంతో హాజరు కాలేకపోయాడు గానీ, లేకపోతే, పెద్దవాడిగా అన్నిటికీ తనే ముందు ఉండేవాడు.
వివరాలు అన్నీ తెలుసుకుని, తనూ ఒక్కసారి, మనవరాలిని చేసుకోబోయే 'అబ్బాయిని' నిశ్చితార్థానికి ముందే ఓ సారి చూసి రావాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.
విషయం తెలుసుకుని..
దగ్గరలోనే ఉన్న ఇద్దరు కొడుకులూ, భార్యలతో సహా బయలుదేరుతుండడంతో 'టేక్సీ' మాట్లాడుకుని బయలుదేరారు.
ఉదయపు ప్రయాణం కాలువ గట్టున చాలా ఆహ్లాదకరంగా ఉంది.
తొలకరి ప్రారంభంలో వరి నాట్లకు సిదమవుతున్నారు రైతులు.
చిన్న వయసులో ఉన్న టాక్సీ డ్రైవర్‌ కూడా హుషారుగా కబుర్లు చెబుతున్నాడు... సమయం తెలీనట్లు.
డ్రైవర్‌ ప్రక్కన కూర్చున్న సోమసుందరం ''ఇప్పుడంటే.. ఈ లాక్డౌన్‌ సమయం ఇబ్బంది పెడుతుందనుకో. మామూలు సమయాల్లో నెలలో అన్ని రోజులూ పని దొరుకుతుందా! నీకు'' అడిగాడు.
''పర్వాలేదు సార్‌! ఇబ్బందేం లేదు. అదీ గాక గవర్నమెంటు ఆసుపత్రిలో కాంట్రాక్టు డ్రైవర్ని అవసరం
'ఉన్నప్పుడు' కాస్త ముందుగానే తెలియచేస్తారు. అప్పుడు వెళితే సరిపోతుంది'' చెప్పాడు రాజేంద్ర.
''అవసరం అంటే ఏమిటి? హాస్పిటల్‌ అన్న తరువాత డ్రైవర్‌కి ఎప్పుడూ పని ఉంటుంది కదా'' అడిగాడు సోమసుందరం పెద్దకొడుకు.
''వేరే ఊళ్ళలో ఉండేవాళ్ళు, ఇక్కడి హాస్పిటల్లో చనిపోతే... ఆ డెడ్‌ బాడీని వాళ్ళ వాళ్ళకి అప్పగించి రావాలి. అలా నెలలో ఒకటి రెండు కేసులు వస్తాయి. అలాంటి అవసరం రాకపోయినా... నెల తిరిగే సరికి నా జీతం నాకు వచ్చేస్తుంది'' చెప్పాడు ధీమాగా.
రోజు కిరాయికి పని చేసినా మాకూ బ్రతుకుతెరువుకి ఇబ్బందేం ఉండదన్నట్టు.
ఓపిక ఉన్న వాళ్లకి అన్నీ మంచి రోజులే... నవ్వుకున్నారు.
అయితే, అదే కొంప ముంచుతుందని అస్సలు ఊహించలేదు ఎవరూ...
పెళ్ళి కొడుకు లాగే, మర్యాదలూ, మన్ననలూ వాళ్ళను సంతోషపెట్టాయి.
ఎలా చూసుకున్నా వాళ్ల జంట కన్నుల పండుగగానే తోచింది.
శివరావుని ఉద్దేశించి ''చూడండి బాబూ! పెద్దవాడిగా చెబుతున్నాను. ప్రస్తుతం కాలం మన చేతుల్లో లేదు. ఎప్పుడైనా విన్నామా! ఇలాంటి విపత్కర పరిస్థితి. కాలానికి జబ్బు చేసింది. అప్పుడే మూడు నెలలు. మన అదృష్టం బాగుండి...లాక్డౌన్‌ సడలించింది ప్రభుత్వం. జరగాల్సిన ఆలస్యం ఏదో జరిగిపోయింది. ఇక హంగూ ఆర్భాటాలు అంటే... ప్రస్తుత రోజుల్లో జరగవు''
''క్రీస్తు పూర్వమూ, క్రీస్తు తరువాత అన్నట్లు... కరోనాకు ముందూ, కరోనాకు తరువాత అన్న రోజులు వచ్చాయి. కాబట్టి, ఏదో ముహూర్తం పెట్టి, వాళ్ళని వెంటనే కలిపెయ్యండి''అంటూ సలహా ఇచ్చాడు సోమసుందరం.
''అవునండీ! ఇలాంటి గడ్డు కాలం ఒకటి వస్తుందని అనుకున్నామా! మొట్టమొదటి పెళ్ళి కదా అని వేడుకగా చెయ్యాలనుకున్నాం. అయ్యేటట్టు లేదు. ఇప్పుడు గవర్నమెంటు పర్షిషనుతో చాలా కొద్దిమందిని మాత్రమే పిలుచుకోవాలి'' చెప్పాడు శివరావు.
''నిజమే! టీ.వీల్లో అలాగే చూపిస్తున్నారు'' విచారం వ్యక్తం చేసింది షణ్ముఖి.
''అంతే, కాలం ఎవ్వరి చేతుల్లోనూ లేదు'' చెప్పాడు మహీపాల్‌ మాష్టారు.
్జ్జ్జ
నెమ్మదిగా దేవాలయాలూ తెరుచుకున్నాయి. దేవాదాయశాఖకు ఆదాయం కొరవడడంతో.
బేరం తగిలితే, బయలుదేరే ముందు..
ఇంటికి దగ్గరలోనే ఉన్న నూకాలమ్మ గుడికి వెళ్లి దండం పెట్టుకుంటాడు రాజేంద్ర.
ఆ రోజు..
అలాగే, వెళ్ళడంతో గుడి బాగా ఖాళీగా ఉండడమే కాదు. ఆలయ సిబ్బంది ఓ రిజిస్టరు ముందు పెట్టుకుని కూర్చున్నారు. పేరూ, సెల్‌ నెంబరు వ్రాసుకుంటున్నారు. అప్పటి వరకూ వచ్చిన భక్తుల పేర్లు అలాగే నమోదు అయి ఉన్నాయి. చివరిగా నుదుటి మీద ధర్మా స్క్రీనింగు లైటు కూడా వేసి చూసారు.
వాళ్ళకి ఏం తేడా కనిపించిందో గాని, ముఖముఖాలు చూసుకున్నారు.
''వొళ్ళు వేడిగా ఉన్నట్లుంది కదా''
''అయ్యో! నాకేం లేదు సార్‌! కాస్త జలుబు చేసిందంతే, నేను ఇప్పుడు కొత్త డ్యూటీ ఎక్కుతున్నాను కూడా'' చెప్పాడు దేవుడి వైపే చూస్తూ.
పూజారి ఒక్కడే మంత్రాలు చదువుకుంటున్నాడు. భక్తుల రాకతో తనకేం ప్రమేయం లేదన్నట్లు... భగవంతుడి సేవ ముఖ్యం అన్నట్లు.
ఉన్న చోటునే అమ్మవారి దర్శనం అయిపోయింది గనుక, వీలు దొరికితే, వెనక్కి వచ్చేయ్యాలని అనుకున్నా వీలు అవలేదు.
సంబంధితులకు ఫోన్‌ వెళ్ళిపోయింది.
రెండు రోజుల తరువాత..
రాజేంద్రకి కరోనా పాజిటివ్‌ అని నిర్దారణ అయ్యింది.
్జ్జ్జ
విచారణలో...
చివరిగా టాక్సీ ఎక్కిన సోమసుందరం కుటుంబ సభ్యులూ తెరమీదకి వచ్చారు.
అందరికీ కరోనా పరీక్షలు జరిగాయి.
మొత్తం అందరికీ, సోమసుందరంతో పాటు కొడుకులకీ, కోడళ్ళకీ పాజిటివ్‌ వచ్చింది.
అందర్నీ క్వారంటైను తరలించగా వయసు పై బడిన సోమసుందరానికి మాత్రం, వెంటనే 'కాలం' చెల్లిపోయింది.
పెళ్లింట అపశృతి. అనుకోని విషాదం.
అంతా నేనే, అన్నింటా నేనే అన్నట్లు నెత్తురు చుక్క నేల రాలకుండా విజృంభిస్తుంది మహమ్మారి. అది విసిరిన వలలో చిక్కుకునే వారు ఎందరో.