సౌభాగ్య కవిత్వంలో పదచిత్రాలు

డా|| వి.ఆర్‌.రాసాని
9848443610
FIGURES OF WORDS IN SOUBHAGYA’S POETRY

కనిపించకుండా వినిపించేది కవిత్వం అంటారు కొందరు. కవి ఏకాంతంగా ఎక్కడో ఊహల్లో తేలిపోతూ భూనభోంతరాల వరకు విహరిస్తూ, ఆ ఊహలతో పలు పద చిత్రాలను పెయింటింగ్‌ చేస్తాడు. అవే భావచిత్రాలు, బతుకు చిత్రాలు కూడా ఆ పద చిత్రాలు అతని ఊహా ప్రపంచంలోని అందమైన అనుభూతుల కవితా మూలికలుగా మారి కళామతల్లి కంఠాన్ని అలంకరిస్తాయి. ఇవన్నీ కవి ఊహల ద్వారా కవిత్వంలోకి పరావర్తనం చెందిన ప్రకృతికి ప్రతిబింబాలే. అందుకే అరిస్టాటిల్‌ లాంటివారు 'ప్రకృతి అనుకరణమే కవిత్వం' అన్నారు. ఒక సందర్భంలోAddison and Lessing “Artistic imagination is more pleasant the more it resembles nature, but at the Same time nature is more pleasant the more it. Resembles  art –as when clouds or veins of marbles display the shade of trees or other objects (Literary criticism- A short History – p-255) .

కవి ఊహాజనిత పద చిత్రాలు రంగుల్నీనుతుంటాయి. ఒక చక్కటి రంగుల చిత్రంలా వుంటాయి. వాటిలో కవియొక్క ఊహాశక్తి ఎలాంటిదో వ్యక్తమవుతుంటుంది. అందుకే మెకాలే Poetry is brief is a combination of painting and insanity’’ అంటాడు.

ఇలాంటి పద చిత్రాలు ఔశీతీసరషశీత్‌ీష్ట్ర చెప్పినట్లుగా ూతీఱఎaతీవ ఱఎaస్త్రఱఅa్‌ఱశీఅర, రవషశీఅసaతీవ ఱఎaస్త్రఱఅa్‌ఱశీఅర వల్లా రూపం తీసుకుంటాయి. ఇవి ఏ కవిత్వానికైనా సహజంగా వర్తించే కవితాసూత్రాలు. పొందికయిన పదాలతో ఏ చిత్రలేఖకుని కుంచెతోనో చిత్రించిన అందమైన రంగుల బొమ్మల్లా కవిత్వం రూపంలో బొమ్మకట్టించడమే పద చిత్రాలంటే (ఖీఱస్త్రబతీవర శీట షశీతీసర) ఈ పదచిత్రాలు నేటి ఆధునిక కవిత్వంలో ప్రకృతి పరంగానే గాకుండా సామాజిక పరంగానూ వుంటాయి. చాలామంది కవులు ప్రకృతిని సామాజిక అంశాలను మిలితం చేసి రాసిన పద చిత్రాలూ వుంటాయి. అలాంటివారిలో సౌభాగ్య కూడా ఒకరు.

వీరు ముద్రించిన సంధ్యా భీభత్సం, కృత్యాద్యవస్త, సింహావలోకనం పునరుత్తానం, ప్రేమ కవితలు అన్న ఐదు కవితా సంపుటాలు వున్నాయి.  'సౌభాగ్య' అనేది అతని అసలు పేరు కాదు, కలం పేరు అది వారి శ్రీమతి పేరును తన కలం పేరుగా మార్చుకుని కవిత్వం రాయడం భార్యపట్ల వారికున్న ప్రేమానురాగాలను వ్యక్తం చేస్తుంది. అతని అసలు పేరు విజయకుమార్‌.

నవమాసాలు మోసి, శిశువుకు జన్మనిచ్చేముందు స్త్రీ ఎంతటి బాధను అనుభవిస్తుందో ఒక కవిత్వం లేదా రచన వెలువరించేముందు కవి మేధో సంబంధమైన అలాంటి బాధనే అనుభవిస్తాడు. అదే  కృత్యాద్యవస్థ.

జననానికి ముందు/ జగత్తు స్తంభిస్తుంది/ప్రసవానికి ముందు/ప్రాణం రెపరెపలాడుతుంది/వురుములూ మెరుపులూ ఆకాశం చీల్చందే/చినుకు చిన్నారులు నేలమీద వాలరు/గింజను చీల్చుకొచ్చిన మొలకలో/గింజుకున్న ప్రాణం/పువ్వుగా విచ్చుకున్నప్పుడు గానీ పులకరించదు

సౌభాగ్య గారి కవిత్వంలో కనిపించే పద చిత్రాలు (ఖీఱస్త్రబతీవర శీట షశీతీసర)ను 1) ఊహ ప్రధానమైనవి  (Iఎaస్త్రఱఅaతీవ ్‌ష్ట్రశీబస్త్రష్ట్ర్‌ర) 2. శ్రమజీవులకు సంబంధించినవి 3. జీవితానికి సంబంధించినవి 4. విద్యకు సంబంధించినవి 5. ప్రపంచీకరణకు సంబంధించినవి అని అయిదు రకాలు వివరించవచ్చు.

ఊహ ప్రధాన పదచిత్రాలు : ఈ రకం పద చిత్రాలలో ప్రకృతి వర్ణన మిళితమై వుంటుంది. ఉదాహరణకు సాయం సంధ్యను వర్ణించిన పద చిత్రం ఒకటి చూద్దాం.

గొంతు తెగిన సూరీడు/ఘోరంగా రక్తం కక్కుకొని/కొండ కింద సమాధి ఐపోయాడు/పుట్టిన చంద్రుడు/పురిట్లోనే చచ్చినట్లు/ఎర్రగా వికృతంగా/నిశీధి నీలిమలో పైకి లేచాడు/చుక్కలు బిక్కు బిక్కు మంటూ/ఎక్కిళ్ళు పెడుతున్నాయి (నగరంపై నీడ)

అలాగే సముద్రాన్ని ఒక తల్లిగా ఊహించి చెప్పిన పద చిత్రం మనల్ని ఊహల్లోకి నడిపిస్తుంది.

పారదర్శక ప్రపంచాండంలో

ప్రాణస్పందన సముద్రం

కన్నే శరీరమైన భూగోళంలో

కదిలే కనుపాప సముద్రం

................

తాను నీరవుతుంది

కరిగి కన్నీరై కంపిస్తుంది

యుగ యుగాలుగా మరణించిన

అసంఖ్యాక ప్రాణికోటి ఆర్తనాదాల్ని

నదుల ద్వారా తన గుండెల్లోకి లాక్కుని

సామూహిక కరాళ బృందగానాన్ని

ఆలపిస్తుంది సముద్రం (తల్లి సముద్రం)

ఈ  ప్రపంచాన్ని ఒక అండంగా, భూగోళాన్ని కన్నుగా, సముద్రాన్ని అందులో కదలాడే కనుపాపగా ఊహించడం ఒక అద్భుతమైన Iఎaస్త్రఱఅa్‌ఱశీఅ.

సూర్యుణ్ణి ఒక వేడి వస్తువులా, చంద్రున్ని ఒక బంతిలా, మేఘాలను పొగగా, సముద్రాన్ని ఆరేసిన చీరలా ఊహించిన పదచిత్రం మనసుపై ముద్రలేస్తుంది.

మన పూర్వాశ్రమంలో

ఒకడు వేడి భరించలేక సూర్యుణ్ణి పడమటికి విసిరేస్తే

ఇంకొకడు చంద్రుణ్ణిబంతిలా నింగిలోకి తన్నేస్తే

వేరొకడు కొండల వెనక్కెళ్ళి మేఘాల పొగ రగిల్చితే

మరొకడు సంచుల్తో నక్షత్రాలు తీసుకెళ్ళి శూన్యంలో          కుమ్మరిస్తే

ఒకడు సముద్రాన్ని చీరలా ఆరేసి గాలిని కాపలా పెడితే

ఆకాశం గొడుక్కింద

ఆనందం వెంట పరుగెట్టేవాళ్ళం. (మిత్రులకు బహిరంగలేఖ)

ఒక సరోవరాన్ని మోసుకుని' అన్న కవితలోను గొప్ప ఱఎస్త్రఱఅaతీవ టఱస్త్రబతీవ శీట షశీతీసర ఎలాంటిదో చూడండి.

''నాలుగు పర్వతాలు నాటి, ఆకాశానికో అందమైన బొట్టుపెట్టి

గుప్పెడు పిట్టల్ని చల్లి నేనో సజీవ చిత్రాన్ని తయారు చేస్తున్నాను

దృశ్యాన్ని నాలుకతో నాకేసి, నాకేసి క్రూరంగా చూస్తున్న

పులినుంచీ నన్నెవరు రక్షిస్తారు''.

పై కవితా భాగంలో నాలుగు పర్వతాలను నాటడం, గుప్పెడు పిట్టల్ని ఆకాశంలో చల్లడం వంటి  ఊహాపదాలతో కవి ప్రకృతి చిత్రాన్ని నిర్మిస్తే, దృశ్యాల్ని నాకేసే పులి వంటి మాటలతో మనసును ఎక్కడికో లాక్కుపోతాడు.

ఇలా ప్రకృతి ప్రేమికుడైన సౌభాగ్య తన పద చిత్రాల ద్వారా ప్రకృతిని అద్భుతంగా ఆవిష్కరించాడు. ప్రకృతిని ఇంత అద్భుతంగా చిత్రించడం ఎలా సాధ్యమో ూససఱఝఅ డ =శీబ్‌ష్ట్రవసస్త్రవ లు ఇలా చెబుతారు.

ూత్‌ీ ఱఎజూతీశీసవర శీఅ అa్‌బతీవ, ్‌ష్ట్రశీబస్త్రష్ట్ర్‌ a్‌ ్‌ష్ట్రవ ఝఎవ ్‌ఱఎవ ఱ్‌ షaఅఅశ్‌ీ షశీఎజూశ్రీవ్‌వ షఱ్‌ష్ట్ర అa్‌బతీవ. ూత్‌ీఱర్‌వ ఱఎఱ్‌a్‌ఱశీఅ ఱర ్‌ష్ట్రవ ఎశీతీవ జూశ్రీవaఝఅ్‌ ఱట ఱ్‌ షశీఅ్‌aఱఅర a ్‌శీబషష్ట్ర శీట వఎశ్‌ీఱశీఅ. (కూఱ్‌వతీaతీవ షతీఱ్‌ఱషఱరఎ ఉ ూ రష్ట్రశీత్‌ీ నఱర్‌శీతీవ ఉ ూ. 255)

శ్రమజీవులకు సంబంధించిన పద చిత్రాలు : తమ శ్రమపైన ఆధారపడి జీవించే కష్టజీవుల గురించిన పదచిత్రాలను సైతం సౌభాగ్య కవిత్వంలో చూడగలం

నిజమైన శ్రామికుడికి కులం, మతం, ఆర్థిక స్థాయీ అంతరాలూ అవసరం లేదు. వాళ్ళని స్వేచ్ఛగా కష్టపడనీయాలి. వాళ్ళ శ్రమలోనే  లోక సంతోషం, సుఖం దాగివుంది.

దయచేసి దయ చూపకండి / వెలివేసి జాలి చూపకండి,

మనుష్యుల మధ్య అంతరాలని, ఆజన్మ వైరాన్ని

వెయ్యిరెట్లు పెంచే విషబిందువుల వియ్యంకులివి

మమ్మల్ని కష్టపడనీయండి

............................

కుల రక్త సంబంధాల పేరు చెప్పి

బానిస బతుక్కిలాగే బంధువులారా

..............

శ్రమించనివ్వండి

జీవచ్ఛవాలని చెయ్యకండి. (దయచేసి దయ చూపకండి)

చిత్తు కాగితాలు యేరి, అమ్ముకొని బతికే శ్రమజీవిని 'చిత్తుకాగితాలవాడు' లో కవి ఎలా భావ చిత్రాలలో బంధిస్తాడో చూడండి.

''వర్ణనతీతమైన భావార్ణవాలని బంధిస్తావు

కాగితాల మీద వాడిపోయిన కలల్ని

కట్టగట్టి మోసుకుపోతావు

కంపించే మలిన బాష్ప బిందువులా కదలిపోతావు

తెల్లవారి తేలిక సంచితో ఒరిగిపోతావు

అన్నా ! నిన్నని నిమజ్జనం చేస్తున్న

నీ గోనె సంచి జ్ఞాన సంచితానికి విలువ ఎలా కట్టేది''

కవి దృష్టిలో భిక్షమెత్తి జీవించే వారి శ్రమ ఒక దీక్షలాంటిది. వారు ఎంతో కష్టపడి భిక్షమడిగేటప్పుడు ఎన్నో అవమానాలు, వినరాని మాటలు, ఆకలి కడుపులు, నేలపైన పవళించడాలు ఎన్ని ఎదురయినా  ఏ కోపతాపాలు లేకుండా, ఏ వ్యామోహాలు లేకుండా సన్యాసుల్లా బతుకుతుంటారు. వీరే నిజమైన సర్వసంగపరిత్యాగులు, రుషులు, ఈ  విషయాన్ని చెప్పేదే 'రుషుల' కవిత అందులో ఒక పద చిత్రం.

మౌనాన్ని కప్పుకుని

మందహాసాన్ని మహారణ్యాల్లో వొదిలేసి

శిథిల వస్త్రాలతో, జీర్ణ దేహాలతో

అచేతనంగా అద్భుతమైన ఆధునిక ప్రపంచం వేపు చూస్తూ

తపస్సు చేస్తూ రుషులున్నారు

ఫుట్‌పాత్‌ల ప్రక్కన, ¬టళ్ళముందు, గుళ్ళముందు

రుషులున్నారు.

ఆడ రుషులు, మగ రుషులు

పెద్ద రుషులు, పిల్ల రుషులు,

వాళ్ళకి కనిపించే మనుషులంతా కలలో దేవతలే

వాళ్ళు కళ్ళు తెరుచుకుని, ఒక చేతిని చాచి

'అమ్మా! అయ్యా!' అంటూ

ఆ పని మంత్రోచ్చాటన చేస్తూ

జనారణ్యంలో జపం చేస్తారు.

భిక్షగాళ్ళకు సంబంధించిన ఇంత గొప్ప ఊహ, ఆవేదనతో కూడిన ఇంత గొప్ప పద చిత్రాలు మరొకచోట కనిపించవనుకుంటాను.

జీవితానికి సంబంధించిన పద చిత్రాలు : - మనిషి నేటి ఆధునికయుగంలో అనేకచోట్ల నిరాశతోను మరికొన్ని చోట్ల ఆశలతోను జీవిస్తుంటాడు. నేటిమనిషి జీవితం ఆశానిరాశల వంతెన మీది ప్రయాణం. నిరంతరం బతుకు యుద్ధం చేస్తూనే వుంటాడు.

నీరసమైన ఈ ప్రపంచం నుంచీ నిస్తేజ పరిసరాలనుంచీ నిప్పుల కిరీటాన్ని ధరించి ఉగ్రమూర్తులు, సాహసికులు జన్మించి జగతిని ఉద్దరిస్తారన్న ఆశను వ్యక్తం చేస్తాడు. 'కాలజ్ఞానం' కవితలో సౌభాగ్య...

నీరసమైన ప్రపంచం నుండి/ నిస్తేజమైన పరిసరాల్ని నుంచీ/ నిప్పుల కిరీటాలు ధరించి/ ఉత్సాహ గీతాలు పాడే ఉగ్రమూర్తులు పుడతారు/ స్వార్ధం చేతులుని సాంకేతిక విజయాల మధ్య/ అస్తిత్వాన్ని కోల్పోతున్న మాటకు, మనసుకు/ స్వేచ్ఛను కలిగించే సహసికులు జన్మిస్తారు/ .../ పెరుగుతున్న ఇనుప గోడల్ని కలిగించే/ అగ్ని శిశువులు ఆవిర్భవిస్తారు/ అల్లకల్లోల అరాచక సమాజం నుంచీ/ పైపై మెరుగులకు మైమరిచిపోని/ పట్టుదల మూర్తీభవించిన వాళ్ళు ప్రభవిస్తారు/ అణుబాంబులు అండాలలోంచీ/ తెల్లని రెక్కలతో/ చల్లని నవ్వుల్తో/ శాంతిదూతలు ఉల్లాసంగా లేస్తారు

ప్రతి మనిషి జీవితం ఆశల దొంతరలను పేర్చుకుంటుంది. కానీ ఆశలదొంతరలు కూలినప్పుడు నిరాశలో మునిగిపోవడం కూడా సహజమే కదా. 'గాయాల ప్రతినిధులు' కవితలో  నిరాశవాదాన్ని పద చిత్రాలుగా నిర్మించాడు సౌభాగ్య.

విరిగిన నా రెక్కల ముందు విలపించడం నా దినచర్య

కన్నీటి హారాలు పట్టుకున్న విషాద కన్యల స్వయంవరంలో వరుణ్ణి నేనొకణ్ణే. నన్నొక హాండ్‌ కర్చీఫ్‌ చేసి కళ్ళు తుడుచుకుంటే మలిన భాష్పాలతో బరువెక్కుతా

నన్నొక గొడుగులా విప్పితే నల్లని నీడనవుతాను

నేను పెంచుకున్న కుక్కపిల్ల నన్ను కరుస్తూనే వుంది

ఈ ఆకాశం ఎలుకల బోనులో

భూగోళం మాంస ఖండానికి ఆకర్షింపబడ్డ అసహాయ మూషికాన్ని''

''అమ్మా కొమ్మ విరిగిందే' అన్న గేయంలో ఒక నిరాశాజీవి కఠిన నిర్ణయాలని, నిర్వేదాన్ని చిత్రించిన పదచిత్రం అద్భుతంగా అనిపిస్తుంది.

''భూమిలో ఇంకిన నా కన్నీటి బిందువుల్ని ఏరుకుని

నా సొంత సముద్రాన్ని సృష్టించుకొని అందులో మునిగి చచ్చిపోతాను

పులుల్తో కలిసి ఈ నగర సంచారం చెయ్యలేను

అమ్మా ! రా ఆకాశంలోంచీ రా ! భూమిని చీల్చుకుని రా!

నిద్రలేని నా స్వప్నాల్ని చల్లని నీ ఎదకు  హత్తుకో

వొచ్చే జన్మలో ఓ తల్లినై పుడతాను

ఓ లేత జీవన నౌక సునాయాసంగా సాగే క్షీర సముద్రాన్నవుతాను''

ఈ పద చిత్రంలో స్వాప్నికుడైన కవి అమ్మతనాన్ని గొప్పగా చిత్రించడమూ వుంది.

సౌభాగ్య రాయలసీమ మనిషి. రాయలసీమవాసిగా ఇక్కడి దుస్థితిని చెప్పడం కూడా తన బాధ్యతగా భావించిన కవిత్వమూ ఒకటుంది. నిరంతరం కరువు కాటకాలతో మగ్గిపోతున్న సీమ చిత్రం ఆ కవితలో చెప్పినరీతి ఆలోచనాత్మకంగా వుంటుంది.

మంచులోనూ/ మలమల మాడ్చే/ చండ ప్రచండ ఎండలోనూ/ మౌనంగా నిల్చున్న ఈ రాళ్ళగుట్టల/ సహనానికి సహవాసాలు/ ఆకాశం కాకి ఒక్కోరాయినీ విసిరి/ నీళ్ళన్నీ తాగి నిక్కి నిలుచుంది నీలంగా/ ..../ కృతయుగం నాటి రాక్షసులు తిని మిగిల్చిన/ బంగాళాదుంపలు/ గండ భేరుండ బ్రహ్మండ అండాలు/ ఈ బండలు/ .........../ కడప జిల్లా చేతి బాంబులకు ఇవి బృహద్రూపాలు/ గుట్టలు ! గుట్టలు!/ నీటికోసం తపస్సు చేస్తూ/ నిలువెల్లా భూమిలో కూరుకుపోయిన/ అజ్ఞాత రుషుల జడల సుడులు/ ఈ బండ బల్లుల గుడులు (రాళ్ళసీమ)

విద్యకు సంబంధించిన పద చిత్రాలు : విద్య మనిషిని మనిషిగా తీర్చే పరికరం, విద్య మనసును కమ్మిన బూజును దులిపే చీపురు. మరి ఆ విద్యంతా పుస్తకాలతోనే నిక్షిప్తమై వుంటుంది. 'ఈ పుస్తకాలు' అన్న కవితలో మచ్చుకు ఈ పద చిత్రం చూడండి

''కాలాల ప్రతినిధులైన కవులో శాస్త్రజ్ఞులో  

కళావేత్తలో చరిత్రకారులో మేధావులో

అనుభవాల్ని ఆలోచనల్ని పుస్తకాల్లో నిక్షీప్తీకరించి

లోకాన్ని వెలిగించి భౌతిక నిష్క్రమణ చేస్తారు.

..............

ఈ పుస్తకాలు అమృత బాష్ప బిందువులు

స్మృతుల్ని చైతన్యవంతంగా చూపించే అద్భుత దర్పణాలు

ఆకాశాన్ని చూడడానికి అక్షరాలతో కట్టిన సోఫానాలు

విజ్ఞానాకాశాన్ని చేరుకోవాలంటే అక్షరాలు ఇటుకలతో కట్టిన పుస్తకాల మెటికలే గదా మార్గం.

ప్రపంచీకరణ ప్రభావాన్ని చిత్రించిన పద చిత్రాలు : ప్రపంచంలో పరిణామాలనేవి ఎప్పుడూ జరుగుతూనే వుంటాయి. ఈ మార్పు మనదేశంలో 1991 నుంచీ వేగాన్ని పుంజుకుంది. దానికి కారణం కూ.ూ.+. కూ.ూ.+. లో ాక్ణూ కూఱపవతీaశ్రీఱఝ్‌ఱశీఅ, ాూ్ణ ూతీఱఙa్‌ఱఝ్‌ఱశీఅ ా+్ణ +శ్రీశీపaశ్రీఱఝ్‌ఱశీఅ. ఈ మూడింటినీ కలిపి ఈ రోజు 'ప్రపంచీకరణ (+శ్రీశీపaశ్రీఱఝ్‌ఱశీఅ) అనే పేరుతోనే పిలుస్తున్నారు. దీనివల్ల సమాచార రంగంలోను, సాంకేతిక రంగంలోను ఎన్నో మార్పులు వచ్చి ప్రపంచం ఒక 'విలేజ్‌' అయిపోయింది ఈ +శ్రీశీపవ స్త్రశ్రీశీపaశ్రీ ఙఱశ్రీశ్రీaస్త్రవర గా మారే క్రమంలో మానవజీవితంపైన అది విపరీతమైన నష్టాలని, బాధల్ని కూడా నెట్టింది. ఈ ప్రపంచీకరణ పిశాచి పదఘట్టనల్లో ఎన్నో ప్రాదేశిక సంస్కృతులు, జీవితాలు ఛిత్రమై పోసాగాయి. రోజు రోజుకీ మానవసంబంధాలు  దారుణంగా తయారవుతున్నాయి. మరి ఈ ప్రపంచీకరణ ప్రభావంతో  రాయబడిన పదచిత్రాలెలా సౌభాగ్య కలం నుంచీ రూపుదాల్చాయో కొన్ని ఉదాహరణల ద్వారా చూద్దాము.

ఈ ప్రపంచీకరణ వల్ల మనుషులకు వస్తు వ్యామోహం పెరిగి ధనదాహం ఎక్కువయింది. వాణిజ్య మనస్తత్వం అణువణువులోను జీర్ణించుకుపోతోంది. కాస్త్త కాసులున్న ప్రతివాడూ ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో వ్యాపారిగా మారిపోతున్నాడు. అదెలాగో ఈ క్రింది పద చిత్రాన్ని పరిశీలించండి.

అతను పూలను చూస్తాడు/ ఎడారి దేశాలకు ఎగుమతి చేస్తే/ ఎలా వుంటుందో ఆలోచిస్తాడు./ ఆకాశంకేసి చూస్తాడు/ నక్షత్రాల్ని నాణాలకింద చెలామణి చేద్దామనుకుంటాడు/ శూన్యం కేసి చూపు సారిస్తాడు./ అంతరిక్షంలో అంతస్థులు కట్టి అద్దె కిద్దామనుకుంటాడు/ వానలో తడుస్తాడు/ నేలలో ఇంకేనీటిని/ బిందువుకు వందచొప్పున అమ్మితేనా అనుకుంటాడు/ ...... / కల కల లాడుతూనే వ్యాపారకళల్ని ప్రదర్శిస్తాడు/ సున్నితంగా చూస్తాడు/ చూపుల్తో రక్తాన్నీ జుర్రుతాడు/ ప్రతివాణ్ణీ గౌరవిస్తాడు, కానీ వీలయితే/ ప్రపంచాన్నే పరలోక వాసులకు అమ్మాలనే/ పథకాలు వేస్తాడు (వ్యాపారి)

మనిషికి స్వార్ధం, ధనాశ ఎంతగా పెరిగిపోయిందో పై పదచిత్రంలో వ్యక్తం చేస్తాడు సౌభాగ్య, మనిషికి మనిషిపైన గాకుండా డబ్బుపైన ఎంతటి ప్రేమ పెరిగిపోయిందో దీనివల్ల తెలుస్తుంది. చివరికి మనిషికి ఆకలి తీర్చేది, శ్వాసగా మారేది, ప్రాణంగా మారిపోయిందీ డబ్బే. మనుషులమధ్య వున్న మమకారాలు, ప్రేమలు, పెళ్ళిళ్ళు అన్నీ డబ్బులుగానే మారిపోయాయి. 'అందుకే పెళ్ళిళ్లు మనుషుల రూపంలో జరిగినా నిజానికి డబ్బును డబ్బే వెళ్ళాడుతుంది. ఈ ప్రపంచీకరణ మనిషినే డబ్బుగా మార్చేసింది.

 ''డబ్బు డబ్బును ఢంకా భజాయించి ప్రేమించింది/ డబ్బు ప్రేమను డబ్బు అంగీకరిస్తుంది/ చివరికి,/ డ్రమ్స్‌ దిమ్మతిరిగేలా మోగుతుంటే/ డబ్బుకు డబ్బుకు పెళ్ళయిందా'' (గానుగెద్దు బతుకుల్లో) ఈనాటి పెండ్లిండ్లన్నీ అంతేగదా మరి.

ఈ ప్రపంచీకరణ రాకాసి అమెరికా మానసిక పుత్రిక. అమెరికాకి ప్రపంచమే ఒక మార్కెట్‌. ప్రతి విషయంలోను చాలామంది అమెరికాను అనుకరిస్తూ వుంటారు మన దేశస్తులయినా అంతే. అది ఎంత వరకు దారి తీసిందో అనుకరణ కవితలో ఒక పద చిత్రం ద్వారా చక్కగా చెబుతాడు కవి

ఆదర్శాలు లేవు/ అడుగడుగునా అనుకరణలే/ అమెరికాలో మొరిగిన కుక్కని/ ఇండియాలో కుక్క 'ఇమిటేట్‌' చేస్తుందా/ అనుకరణలే ఆదర్శాలవుతాయి/ ధనం చెట్టు పెరగడానికి ఇంధనం 'అనుకరణ'/ 'స్వేచ్ఛావిపణి'లో స్వచ్చమైన రక్తాన్ని పీల్చడానికి

జీవితాల్లోకి గుచ్చిన 'ట్రాన్స్ప్‌రెంట్‌డ్‌ స్ట్రా' 'అనుకరణ'. సాంకేతికం పెరిగే కొద్దీ మానవ జీవితంలో వేగం పెరిగిపోతుంటుంది. సాంకేతిక పరిజ్ఞానాన్నీ, తన కంటి చూపుగా మార్చుకున్న ప్రపంచీకరణ వల్ల ఆ వేగం అంతులేని స్థాయికి చేరిపోతుంది. ఆరేండ్ల పిల్లలు కాన్నుంచీ అరవై ఏండ్ల వృద్దుల వరకూ ముఖపుస్తకం (ఖీaషవ పశీశీస) వాట్సప్‌, ట్విట్టర్‌ వంటి సామాజిక మాధ్యమాల, అంతర్జాల మాయాజాలంలు ఊహించని వేగాన్ని విపరీతంగా పెంచేస్తున్నాయి. ఈ వేగం ప్రవాహాన్ని అడ్డుకోవడం దాని దారి మళ్ళించడం ఎవరికి వీలవుతుంది. 'ఫాస్ట్‌' కవితలోని పద చిత్రాల్లో ఆ వేగాన్ని చాలా ఫాస్ట్‌గా చిత్రీకరించారు సౌభాగ్య.

''ఈ ప్రవాహానికి ఎదురీదడానికి పర్వతాలు కావాలి

ఈ ప్రవాహాన్ని దారి మళ్ళించడానికి దమ్ములు కావాలి

వేగంలో పుట్టే వికారాలకి తట్టుకు నిలబడాలి

ఎదిరించడానికయితే ఎన్ని కష్టాలు

అడుగుతీసి అడుగు వెయ్యడానికి అంతులేని ఆటంకాలు

వేగానికి ఆలోచన వుండదు

వ్యాపారానికి వివేచనవుండదు''.

ఇవి సౌభాగ్య కవిత్వంలోని కొన్ని ముఖ్యమైన పదచిత్రాలు. ఈ పద చిత్రాలలో ఈనాటి సమాజం, మనుషులబాధలు అన్నీ అద్భుతమైన ఊహా సౌందర్యంతో సంక్షిప్తం చేయడం జరిగింది.