పద్మావతి రాంభక్త
99663 07777
ఒక నెత్తుటికెరటం
భూమిని బలంగా ఢకొీట్టింది
ఆకాశం కన్నీటిని
వర్షించలేక చతికిలబడింది
పూల పరిమళం భయంతో
గుమ్మం వద్దే ఆగిపోతోంది
చినుకు మొక్కను తాకనా మాననా
అనే సందిగ్ధతలో
మేఘానికి వేళ్ళాడుతూ
బేలగా చూస్తోంది
ఏం రంగు వెలిసిన
దు:ఖపురోజులివి తండ్రీ!
ఎన్ని ఘడియలిలా
ప్రాణాలను గుప్పెట్లో పెట్టుకుని
లెక్కపెట్టుకోవాలి!
ఎంతగా
గతపు తడిజ్ఞాపకాలను చల్లుకుంటూ
గుండెలో ఇంద్రధనుస్సులను
పూయించుకుంటూ అడుగులేస్తున్నా
వర్తమానం పచ్చిగాయమై
సలుపుతూనే ఉంది
ఇందాక తీగపై నడిచి వచ్చి
ఆత్మీయంగా మనసును తడిమిన కంఠం
హఠాత్తుగా తంత్రులు తెగిన వీణై
మూగబోయింది
నింగి హద్దుగా
తుళ్ళుతూ ఎగిరిన పావురం
కణపుకత్తి గాటుకు నేలకొరిగింది
పవిత్రనదులు శవాలతో స్నానిస్తూ
పొగిలిపోతున్నాయి
ఇద్దరు బద్ధశత్రువులు
అదే ప్రాణవాయువు కోసం తపిస్తూ
పక్క పక్కనే
శాశ్వతనిద్రలోకి జారుకున్నారు
సెలయేరులూ సముద్రాలూ
నిశ్శబ్దమై పోతున్నాయి
కాస్త నిదానించిందనుకున్న తుపాను
ఊపిరిపిట్టలపై
వెయ్యి ఏనుగుల బలంతో విరుచుకుపడింది
జీవిత పుస్తకపు పుటలన్నీ
ఎలిజీలతో పొంగిపొరలుతున్నాయి
క్రూరంగా ఎలిజీల పేజీలను రాయిస్తూ
ఊపిరులను నిర్దాక్షిణ్యంగా
తొక్కుకుంటూ పోతున్న కాలాన్ని
కాస్త కనికరించమంటూ
పాదాలు పట్టుకుని
ప్రాధేయపడుతున్నాను!