నూతలపాటి సాంబయ్య
98480 34930
మానవ నాగరికతకు ఆలంబనం నేను
నాజీవన స్తన్యం గ్రోలుతూ
పెరుగుతున్న మానవజాతి
ఇసుక తిన్నల మధ్య ఒద్దికగా పారుతూ
నేలతల్లి కౌగిలింతలో
ఒదిగి పోయిన ముద్దుల పాపను
గలగలమంటూ మహా ఝరిలో
పంటలన్నింటికీ ప్రాణాధారమై
వర్షాకాలంలో మీ అందరికీ
వరదాయిని అయిన చల్లని తల్లిని
నా ఎదపై పారాడేపసిపాపలు పడవలు
ఎండి బీటలు వారిన బంజర్లను సస్యశ్యామలం చేస్తూ
రైతుల నుదుటి స్వేదం తుడిచి
సేద్యాలు చేయిస్తున్నాను
అన్నార్తుల బాధను బాపి
దాహార్తుల గొంతుకులను తడిపి
జల జీవరాశులకు మనుగడనిస్తూ
మానవాళిని అలల చేతులతో ఆశీర్వదిస్తూ
సాగర సంగమానికి సమాయత్తమవుతుంటాను
తరాలు మారుతున్నారు
అంతరాలు పెరుగుతున్నారు
మీ స్వార్థం, దురాశలు
నా అంతానికి దారి తీస్తుంటే
సుడులు తిరిగి పోయాను కలతబారి పోయాను
మీ పరిశ్రమల కాలుష్యం
నా జీవజలాలను నిర్జీవం చేస్తుంటే
నన్ను ఆశ్రయించి బతికే
ప్రాణుల ప్రాణాలు తీస్తుంటే
ఎక్కిన కొమ్మనే నరుక్కొనే
మీ మూర్ఖత్వాన్ని గర్హిస్తున్నాను
జల వివాదాలతో నన్ను నిర్వీర్యం చేస్తున్నారు
మీ పంటలకు నీరందకుంటే
కృత్రిమ మేఘాలను సృష్టించి
వర్షం కురిపించారు నన్ను గాయపర్చారు
అతివృష్టిగా కురిసి వెల్లువలై పొంగాను
బతుకు భయంతో మీరు పరుగెత్తారు
ప్రకృతితో ఆడుకునే హక్కు మీకెవరిచ్చారు
సమతుల్యతను దెబ్బ తీసే
సాహసమెందుకు చేస్తున్నారు?