బండ్ల మాధవరావు
88976 23332
ఒకానొక నిద్రలేని రాత్రి
కళ్లు పొడుచుకున్నా కానరాని చీకట్లో
కళ్లల్లో దీపాలు పెట్టుకొని రేపటిని వెతుకుతున్నాను
రేపంటే ఆశ కదా!
రేపంటే బతుకు కదా!
రేపటిలోకంలోంచి నడిచొచ్చే
కాగడాకు ఎదురెళుతున్నాను
్జ్జ్జ
ఎవరూ రాని ఏకాంత ప్రదేశాన
అడవిని పులుముకున్న నేలపై
నగదేహంతో పచ్చదనాన్ని చిలకరిస్తున్న
నాగలిని నాలోకి లాక్కుంటున్నాను
నాగలంటే మట్టిని చీల్చి
అన్నంముద్దను దోసిలిలో పెట్టేది కదా!
నిరంతరం దేహంనుంచి స్రవిస్తోన్న
చెమటతో తడిచిన చేతుల్లోంచి
మేడి జారిపోతోంది
ఎలపట దాపట ఎడ్లు చెరోవైపు లాగుతున్నాయి
సరళరేఖలా సాగాల్సిన కొండ్ర
వంకర టింకరగా సాగుతోంది
్జ్జ్జ
గొంతులార్చుకుపోతున్న గ్రీష్మకాలాన
నదీతీరపు ఇసుక పొరల్లో
గుక్కెడు నీళ్లకోసం చెలమలు తవ్వుకుంటున్నాను
దాహపు తీరాల్లో ఊరుతున్న కన్నీటిని
బొట్లు బొట్లుగా ఒడిసిపడుతున్నాను
వట్టిపోయి నా పక్కనే నడుస్తున్న నది
తనను ముంచెత్తే ప్రవాహాల కోసం ఎదురుచూస్తోంది
్జ్జ్జ
మట్టిలో పండిన అన్నం
మట్టిలో పడి పనికిరానిదవుతోంది
భూమిపొరల్లోనో పైనో ప్రవహించే నీరు
నన్ను నిలువునా ఎండబెట్టి
మట్టిదాహమూ తీర్చడం లేదు!