- రాఘవేంద్ర ఈడిగ
89198 84388
కాలం ముళ్లకంచెకు చిక్కుబడి
ఆకలి వెంటాడబడ్డ
సంచార బతుకులు వారివి
రుతువుల్ని భుజాల మీదేసుకొని
ఊరూరా తిరిగే
వారిదెప్పుడూ తీరం చేరని ప్రయాణమే!
మెత్తని మట్టిలోంచి
అతని చేతి స్పర్శకు
జీవం పోసుకున్నట్లు
అచ్చుబొమ్మలు నిద్రలేస్తాయి
రవ్వంత చోటులో
విద్వత్‌ ప్రదర్శన మొదలై
మట్టి మాళిగలోంచి
లోహ విగ్రహ ధాన్యం పండించడమే
వాళ్ళ జీవనోగతి మూలహేతువు
ఆమె :
కొలిమి ఫెడల్‌ను పిడికిలి పట్టి
శూన్యాన్ని దిద్దుతున్నంత సేపు
బొగ్గుల మంట నడినెత్తిమీద ఎండలా
రగులుతుంటుంది
నిప్పులు మెదలడానికి
ఒంట్లో సత్తువంతా ఇంకిపోయేలా
పురమాయిస్తుంది గాలి ప్రవాహాన్ని
అతడు :
నిప్పుకణికల్ని ఒక చేత్తో ఎగదోస్తూ
లోహం ద్రవీభవన స్థితిని పరీక్షిస్తూ
ఎర్రమట్టినంత ఛట్రం నిండుగా కూర్పి
చేతుల్తో తట్టి... తట్టి
నమూనా బొమ్మను తీసి సుతారంగా పైన
ఒట్టి మట్టినంత చిలకరిస్తాడు
ఎముకలను ఒరుసుకుంటూ
నెత్తురు పారినట్లు
మరిగిన సీసం మట్టి బెజ్జంలో జారుకుంటూ
అచ్చొత్తిన గుప్పెళ్లలోకి చేరి
బొమ్మగా పురుడు పోసుకుంటుంది
మట్టిగర్భంలోంచి
బొమ్మకు బొడ్డుతాడు కోసే
మంత్రసాని అతడు
బ్రహ్మ సృష్టికారుడు అవునో కాదో
ఆ దేవుళ్ళకు రూపం పోసే
సృజనకారుడు మాత్రం తనే!
పొద్దంతా స్వేదనదుల్ని మోస్తూ
మనసు పొదిలో దిగుళ్లను దాచి
నిస్సవ్వడిగా చూపరుల్ని పరవశ పుష్పాల్ని చేస్తూ
ఇవాల్టిని ముగిస్తారు -
పేగు మెలిక పడిన నౌక
రేపటిని అతికించుకుని
బొమ్మల పెట్టెతో ఇంకోవూరికి
మౌనంగా నడిచి వెళుతుంది!