పద్మావతి రాంభక్త
సూర్యుడు రక్తవర్ణాన్ని ధరించి
మండు వేసవై
నిప్పులు కురిపిస్తున్నపుడా ...
పున్నమి చంద్రుడు
కిటికీలోంచి ఇంట్లోకి పాకుతూ
దేహాల్లో వేడిని రగిలిస్తున్నపుడా ...
మొక్క పుప్పొడి తుంపరలను చల్లుతూ
ఫక్కున ఉదయాన్నే నవ్వినపుడా...
నది పరవళ్ళ పల్లవులతో
పుడమి గొంతులోంచి
నీటిపాటై ఉబికినపుడా ...
మేఘం చినుకుపాదాల అల్లరితో
కొలనులో కలువను
వికసింపజేసినపుడా ...
రాత్రీపగళ్ళ గోడలను చాటు చేసుకుని
కాలం దోబూచులాట ఆడినపుడా ...
లేక ఇవన్నీ కలబోసుకున్న
జీవితపు అంచుల్లో
వాక్యాల కలనేత చీరను
మృదువుగా నేస్తున్నపుడా ...
ఎపుడంటారు
కవి పుట్టిన సమయం?
కవిత ఆ పెదవులను
ముద్దాడిన సొగసైన క్షణం!